Het laatste weekend is meestal bedoeld voor de laatste spectaculaire zaken die nog moeten gedaan worden. Op zaterdag hebben we dan ook besloten om dit allemaal niet te doen en gewoon uit te slapen (om vijf uur pas gaan slapen is vermoeiend hoor!). 's Middags heb ik ook helemaal niets gedaan (ik heb een film gezien als ik het mij goed herinner). 's Avonds gingen we nog eens eten aan Blauwgrond in de Pawiro. Ik vond het hier altijd wel lekker eten maar je moet zelf je eten gaan bestellen en halen aan de toog, dit en er hangt ook altijd een hele rookwolk. Hierdoor vind ik het hier zelf wat minder maar kom. Daarna gingen we nog naar het KDG-huisje want de jongens hadden nog wat rum die op moest (dat vond ik echt heel spijtig). Ook speelden we nog een kaartspelletje om zo de laatste traditionele avond af te sluiten. Ik ga onze kaartavondjes toch wel missen! (We hebben al afgesproken om zeker nog eens samen te komen om gewoon wat te kaarten).
Op zondag had ik met Steffen afgesproken om naar Pater Geyskens te gaan. Hiervoor gingen we echter naar de misviering in de Kathedraal. Steffen vond de mis wat minder omdat er veel liederen in het Latijn waren (en hij dus niet kon meezingen met zijn KUCHKUCH goddelijke stem KUCH) maar ik vond het wel prachtig. Het koor kon wel heel mooi zingen waardoor ik het heel mooi vond. In België was er een herdenkingsmis voor mijn grootmoeder die vorig jaar is overleden dus zo kon ik er toch een beetje bij zijn. IK ZIE U NOG ALTIJD GRAAG BOMMA!
Na de misviering gingen we dus naar pater Geyskens die ons ging rondleiden door zijn parochie. Hij liet ons de scholen zien die hij had gefinancierd met zijn eigen erfenis. Er was een lagere school en een Mulo-school (Een school gelijkaardig aan onze school). De scholen waren heel mooi en groot maar wat me vooral opviel was dat ze zeer open waren. De leerlingen konden letterlijk en figuurlijk goed ademen.
Ook liet hij twee andere kerken zien (één was er al en één heeft hij zelf laten bouwen). Die ook prachtig waren. Overal viel de kleur groen op. Hier kon je alle gebouwen aan herkennen zij de pater. Ook maakte hij een tour door een gedeelte van zijn parochie, die strekte zich zo een 15 kilometer uit.
's Middags gingen we eten aan blauwgrond (net als de avond ervoor) maar in een andere warung (de naam voor al deze restaurantjes hier). De eigenaar was namelijk een vriend van de pater. We werden ook nog vergezeld dood Mathilde (de kokin van de vis) en haar man alsook de rechterhand van de pater. Na een heerlijke maaltijd (nasi Ramses = gele rijst, andere rijst, bami, stukken kip, een sate,...) het was zoveel voor een kleine prijs. We moesten dan ook nog niet zelf betalen want de pater stond erop om ons te trakteren. Met spijt in ons hart namen we afscheid van deze man. Hij is nog één van de zaken in Suriname die ik zal missen in België.
Even tegen alle godsdiensthaters: je kan je altijd blindstaren op de slechte zaken van de kerk (of andere godsdiensten) maar je vergeet altijd te kijken naar de mensen die het goed menen en die ondanks alles toch goed werk verrichten in de wereld. Aan allen die alleen dus naar de slechte zaken kijken stel ik voor dat jullie eens naar Suriname komen om een man zoals Pater Geyskens aan het werk te zien, dan kan je zien waar geloof en naastenliefde echt om draait. Tot hier mijn geratel.
Na het afscheid moesten we naar het KDG-huisje. De huisbaas kwam namelijk langs om alles te controleren (ze zouden maandag vertrekken) en Steffen moest hier bij zijn. Waarom hij hier echter moest bij zijn is mij nog altijd een raadsel want de man heeft wat gepraat, gevraagd of alles in orde was met het huis en is zonder rond te kijken weer door gegaan. Niet dat er iets kapot of weg was ofzo (voor zover ik weet) maar ik vond de man toch wel wat te goed van vertrouwen.
's Avonds gingen Shera, Steffen, Joren en ik het echte laatste avondmaal eten in het restaurant in fort Zeelandia. Shera en ik bleven natuurlijk nog enkele dagen, maar met ons vieren was dit de laatste avond. Hier hebben we heel lekker gegeten en gedronken. Het is echt één van de beste restaurants van Suriname. Daarna gingen we nog een laatste keer naar de Zanzibar. Hier dronk ik voor één keer geen cocktails (om niet in geldnood te komen moet ik wat spaarzaam zijn) maar het werd wel nog een leuke avond. Daarna keerden we terug naar het huisje van KDG waar Shera en ik besloten om daar te blijven slapen. De volgende dag zouden we namelijk nog mee doorbrengen met onze goede vrienden.
Groetjes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten