De tijd gaat hier toch wel snel. Na dit weekend ben ik hier al een maand. Het voordeel van het verlopen van deze tijd is dat ik mij hier al helemaal thuisvoel. Nu moeten jullie daar thuis niet beginnen panikeren, ik verlang nog altijd naar mijn echte thuis in België. Maar ik voel nu al dat ik, als ik terug in België ben, Suriname wel erg ga missen.
De afgelopen week is er niet zo heel veel gebeurd. Omdat de leerkracht in de verschillende klassen repetities moest houden (toetsen dus) heb ik nog maar 1 les kunnen geven deze week. Dit is echt belachelijk weinig maar daar komt volgende week verandering in. Voorlopig staan er al verschillende lessen gepland.
Wel heb ik weer veel lessen kunnen observeren. Ik zit ondertussen al aan zo een veertig lesuren en ik leer de leerlingen hierdoor wel kennen. Hopelijk zal dit mij helpen om zelf beter les te kunnen geven.
De ene les die ik wel heb gegeven was niet zo makkelijk. Ik moest de "volledige" middeleeuwen in 1 les geven. Het is namelijjk zo dat de geschiedenis in Suriname zich voornamelijk concentreert op de recente geschiedenis. In het eerste jaar behandelen ze dan ook (heeeeeeeeeeeel beknopt) de geschiedenis vanaf de prehistorie tot de 18de eeuw. Je begrijpt dan ook waarom ik de volledige middeleeuwen in 1 les moest geven. Wel zal ik moeten proberen om meer activerende werkvormen te zoeken zoals in de les met de juist-fout kaartjes. Ik heb in de les over de middeleeuwen proberen werken met OLG (snel uitgelegd: vraag-antwoord) maar de leerlingen bezitten weinig tot geen basiskennis (of toch zeker niet over geschiedenis, als voorbeeld kan ik deze vraag aan de klas geven: "wat zijn geestelijken". In plaats van als antwoord priesters of paters terug te krijgen gaven ze als antwoord "spoken").
Voor de rest is er niet veel opmerkelijks gebeurd. We hebben nog enkele keren gegeten bij de mensen van KDG (alsook zij bij ons, of toch Joren en Steffen). Gisteren wou ik een les gaan volgen bij het IOL zij het niet dat ik gisterenmorgen gemerkt heb dat mijn fietsband stuk was (ik ben dan ook met een plaatselijk busje naar school gegaan waar ik bijna te laat aankwam). Vandaag heb ik dus een taxi gebeld om me, samen met mijn fiets (in de koffer), naar het verhuringsbedrijf te doen. Omdat ik de mensen daar de kans moet geven om mijn fiets te maken zit ik nu hier in het 'Vat' helemaal alleen mijn blog te schrijven. Gelukkig kan ik wel genieten van de rustige momenten samen met een fris "pintje" waar ik mijn gedachten kan laten afgaan naar alle zaken in deze wereld die mij verwonderen.
Tot het volgende bericht!
Groetjes
Jan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten