Einde

Aan alle mooie dingen komt een einde, zo ook aan deze reis. Nu ik hier thuis zit bijna twee maanden later merk ik maar pas wat ik allemaal mis. Natuurlijk het goede weer maar ook de open cultuur, onze lieve huisbazin en de kaartavondjes in het KDG-huisje met Joren en Steffen. Ook het dagelijkse contact met mijn medereisgenoot Shera is iets dat ik hier wel mis.

Wat is er nu nog gebeurd die laatste dag? Eigenlijk niet zo veel. 's Morgens opstaan om nog wat zaken te regelen. Eigenlijk gingen we om half twee pas met de bus vertrekken naar de luchthaven. Dit werd echter opgeschoven naar twaalf uur (in werkelijkheid was de bus er maar om één uur maar kom) waardoor we alles sneller dan gepland moesten doen. Fietsen nog binnen doen, nog wat souvenirs kopen en dan weer naar het huisje. Hier dan alle bagage naar buiten gedragen en gewacht tot de bus er was. Zoals al gezegd was deze nog een uur te laat. In dat uur hebben we echter uitgebreid afscheid kunnen nemen van Lie, onze huisbazin.

Toen we vertrokken moesten we nog enkele tussenstops maken om andere mensen op te halen. Uiteindelijk heeft het nog een half uur langer geduurd dan normaal. Op de luchthaven aangekomen hebben we maar meteen ingecheckt. Na nog een lange poos wachten in de lobby konden we eindelijk vertrekken. Zoals je op de foto kon zien vertrokken we met regen. Gelukkig hadden we weer dezelfde goede plaatsen als in de heenvlucht. Dicht bij de in/uitgang, bij het raampje achter de vleugel (met een mooi zicht dus). Tijdens de vlucht wel willen slapen maar het mooie aanbod aan films die je kan zien op de vlucht heeft er voor gezorgd dat ik niet veel geslapen heb.

Toen we na negen uur aankwamen dachten we nog vrij snel buiten te zijn. De bagage besliste echter dat we nog wat langer gescheiden moesten blijven van onze geliefden. Shera haar kleine koffertje kwam bijna helemaal laatst. Maar wat is een uur als je elkaar drie maand niet meer hebt gezien!

Uiteindelijk door de laatste deur, hier stonden mijn mama en mijn vriendin klaar met een spandoek. Blijkbaar  hadden ze hier veel werk in gestoken (zoals je kan zien op de foto's) want hij was prachtig. Het weerzien was echter nog veel prachtiger. Drie maanden is toch wel lang om iemand die je graag ziet te missen. Na nog wat afscheidsfoto's moesten Shera en ik nu vaarwel zeggen tegen onze reis en tegen elkaar.

Thuisgekomen bleek het hele huis versierd. Overal hingen vlaggetjes en dergelijke. Toch wel leuk om zo thuis te komen.

's Avonds gingen we dan nog lekker eten. Eindelijk terug Steak met champignonsaus en kroketjes. Ook waren er nog andere mensen bij die ik heel hard had gemist. Het werd een echt feestje.

Nu ik over mijn reis en stage terugdenk moet ik zeggen dat ik het daar echt geweldig heb gehad. Eigenlijk was het enige negatieve punt aan de reis het missen van familie en vrienden. Graag wil ik later nog wel eens terugkeren want het zal altijd een heel sterke en positieve ervaring blijven in mijn leven. Spijtig genoeg is deze nu ten EINDE.