De laatste drie dagen

Omdat ik graag heel mijn blog bijgewerkt wil hebben zal ik vandaag dan ook maar de laatste drie dagen even bespreken. Niet dat er zo heel veel te bespreken valt, maar ik zal het toch maar even vertellen.

Maandag wakker geworden in de hangmat in het KDG-huisje. Vrij slecht geslapen, ik ben begonnen de avond ervoor op de zetel, hier was het echter veel te warm dus ben ik naar buiten verhuisd. De hangmat hing echter niet goed op waardoor ik dikwijls wakker ben geworden om me te verleggen. Toen ik wakker werd kwam ik tot het besef dat ik die nieuwe vrienden waarmee ik al drie maanden goed overeen kom vanmiddag zullen vertrekken. Ook al zijn we hier zelf nog maar even, het zal toch eenzamer zijn zonder hen.

's Morgens moesten ze hun fietsten nog gaan binnen brengen in het verhuurbedrijf. Wij gingen nog even mee want we wilden ook nog een groepsfoto trekken bij het bekende 'I love SU' beeld. Bij deze:

Daarna even naar de fietsenwinkel om hun fietsen binnen te doen. Terwijl zij gingen wachten op de taxi vertrokken wij al naar hun huisje. Onderweg zijn we nog wat koffiekoeken en drinken gaan halen om de echte laatste maaltijd samen te kunnen houden. Na nog wat eten en praten hoorden we het geluid van de taxi. Alle koffers werden ingeladen en na wat knuffels en kussen vertrokken onze nieuwe goede vrienden. Dag KDG-ers! Dag KDG-huisje. Tot hier de laatste vermelding van deze mensen die tot hiertoe in elk blogbericht al wel zijn voorgekomen.

Voor de rest van de dag hebben we niet veel meer gedaan. In het naar huis gaan nog wat eitjes en spek gekocht voor het avondeten. Nog een filmpje kijken voor en na het eten en dan gaan slapen. Alleen het afscheid met Ellen vond ik nog erger dan dit op deze reis.

Op dinsdag moesten we nog een laatste keer naar de scholen. Met scholen bedoel ik dan enerzijds de stageschool en anderzijds de universiteit (het IOL dus). Eerst gingen we naar de stageschool. Hier moesten we nog wat papierwerk invullen en laten ondertekenen. Ook namen we afscheid van alle leerkrachten op de school. Veel van deze mensen zijn toch wel vrienden geworden.

Even over huis en daarna naar het IOL. Hier moesten we een evaluatieformulier invullen bij mevrouw Rozenblad. Ook vroeg ze hoe het gegaan was. Alles in orde natuurlijk. Omdat mevrouw Punwasi (mijn geschiedenis-mentor) nog een memory-stick van mij had hoopte ik haar hier nog tegen te komen. Ze moest echter pas in de avond lesgeven waardoor ik 's avonds nog eens naar het IOL kon fietsen.

Thuis wilden we om te eten de restjes van de pasta van vorige keer opeten. Het bleek echter nog maar genoeg voor 1 persoon waardoor ik me heb opgeofferd om bij de barbeque op de hoek iets te gaan halen om te eten (helemaal tegen mijn zin, echt waar :D ). Na enkele afleveringen van mijn serie ben ik dan ook weer gaan slapen.

Eindelijk heb ik mijn blog dan bijgewerkt want we zijn beland bij vandaag. Shera besloot om nog een laatste uitstapje te doen naar de vlindertuin. Mijn zin om dingen te doen was vorige week al verdwenen dus ik ben niet meegegaan. Ik heb uitgeslapen en ben bij het wakker worden meteen begonnen met het inladen van mijn koffer. Zo moet ik morgen alleen de laatste zaken nog inladen. Ook ben ik naar de winkel geweest. Omdat ik vandaag een lekkere pasta wil maken moest ik room gaan halen. Ze vieren hier echter ook de 1ste mei zodat ik eerst enkele gesloten winkels ben gepasseerd voordat ik room gevonden had (ze verkopen hier alleen room in de grote winkels, niet in de gewone 'chinezen' op de hoek). Met de uiteindelijk gevonden room (en andere ingrediënten natuurlijk) keerde ik huiswaarts. Hier thuis heb ik mijn blog verder geschreven tot nu. Later komen er enkelen van onze lagere school opleiding hier meegenieten van mijn ongetwijfeld lekkere pasta. Dit zal voor ons het laatste avondmaal zijn want wij vertrekken morgenmiddag naar de luchthaven. Wat er nog gebeurd is voor ons vertrek en met het vertrek en thuiskomst zelf zal u lezen in mijn waarschijnlijk laatste blogbericht. Maar dat is iets voor de toekomst.

Groetjes!

Laatste weekend

Het laatste weekend is meestal bedoeld voor de laatste spectaculaire zaken die nog moeten gedaan worden. Op zaterdag hebben we dan ook besloten om dit allemaal niet te doen en gewoon uit te slapen (om vijf uur pas gaan slapen is vermoeiend hoor!). 's Middags heb ik ook helemaal niets gedaan (ik heb een film gezien als ik het mij goed herinner). 's Avonds gingen we nog eens eten aan Blauwgrond in de Pawiro. Ik vond het hier altijd wel lekker eten maar je moet zelf je eten gaan bestellen en halen aan de toog, dit en er hangt ook altijd een hele rookwolk. Hierdoor vind ik het hier zelf wat minder maar kom. Daarna gingen we nog naar het KDG-huisje want de jongens hadden nog wat rum die op moest (dat vond ik echt heel spijtig). Ook speelden we nog een kaartspelletje om zo de laatste traditionele avond af te sluiten. Ik ga onze kaartavondjes toch wel missen! (We hebben al afgesproken om zeker nog eens samen te komen om gewoon wat te kaarten).

Op zondag had ik met Steffen afgesproken om naar Pater Geyskens te gaan. Hiervoor gingen we echter naar de misviering in de Kathedraal. Steffen vond de mis wat minder omdat er veel liederen in het Latijn waren (en hij dus niet kon meezingen met zijn KUCHKUCH goddelijke stem KUCH) maar ik vond het wel prachtig. Het koor kon wel heel mooi zingen waardoor ik het heel mooi vond. In België was er een herdenkingsmis voor mijn grootmoeder die vorig jaar is overleden dus zo kon ik er toch een beetje bij zijn. IK ZIE U NOG ALTIJD GRAAG BOMMA!

Na de misviering gingen we dus naar pater Geyskens die ons ging rondleiden door zijn parochie. Hij liet ons de scholen zien die hij had gefinancierd met zijn eigen erfenis. Er was een lagere school en een Mulo-school (Een school gelijkaardig aan onze school). De scholen waren heel mooi en groot maar wat me vooral opviel was dat ze zeer open waren. De leerlingen konden letterlijk en figuurlijk goed ademen.

Ook liet hij twee andere kerken zien (één was er al en één heeft hij zelf laten bouwen). Die ook prachtig waren. Overal viel de kleur groen op. Hier kon je alle gebouwen aan herkennen zij de pater. Ook maakte hij een tour door een gedeelte van zijn parochie, die strekte zich zo een 15 kilometer uit.

's Middags gingen we eten aan blauwgrond (net als de avond ervoor) maar in een andere warung (de naam voor al deze restaurantjes hier). De eigenaar was namelijk een vriend van de pater. We werden ook nog vergezeld dood Mathilde (de kokin van de vis) en haar man alsook de rechterhand van de pater. Na een heerlijke maaltijd (nasi Ramses = gele rijst, andere rijst, bami, stukken kip, een sate,...) het was zoveel voor een kleine prijs. We moesten dan ook nog niet zelf betalen want de pater stond erop om ons te trakteren. Met spijt in ons hart namen we afscheid van deze man. Hij is nog één van de zaken in Suriname die ik zal missen in België.

Even tegen alle godsdiensthaters: je kan je altijd blindstaren op de slechte zaken van de kerk (of andere godsdiensten) maar je vergeet altijd te kijken naar de mensen die het goed menen en die ondanks alles toch goed werk verrichten in de wereld. Aan allen die alleen dus naar de slechte zaken kijken stel ik voor dat jullie eens naar Suriname komen om een man zoals Pater Geyskens aan het werk te zien, dan kan je zien waar geloof en naastenliefde echt om draait. Tot hier mijn geratel.

Na het afscheid moesten we naar het KDG-huisje. De huisbaas kwam namelijk langs om alles te controleren (ze zouden maandag vertrekken) en Steffen moest hier bij zijn. Waarom hij hier echter moest bij zijn is mij nog altijd een raadsel want de man heeft wat gepraat, gevraagd of alles in orde was met het huis en is zonder rond te kijken weer door gegaan. Niet dat er iets kapot of weg was ofzo (voor zover ik weet) maar ik vond de man toch wel wat te goed van vertrouwen.

's Avonds gingen Shera, Steffen, Joren en ik het echte laatste avondmaal eten in het restaurant in fort Zeelandia. Shera en ik bleven natuurlijk nog enkele dagen, maar met ons vieren was dit de laatste avond. Hier hebben we heel lekker gegeten en gedronken. Het is echt één van de beste restaurants van Suriname. Daarna gingen we nog een laatste keer naar de Zanzibar. Hier dronk ik voor één keer geen cocktails (om niet in geldnood te komen moet ik wat spaarzaam zijn) maar het werd wel nog een leuke avond. Daarna keerden we terug naar het huisje van KDG waar Shera en ik besloten om daar te blijven slapen. De volgende dag zouden we namelijk nog mee doorbrengen met onze goede vrienden.

Groetjes!

Laatste schoolweek

In dit blogbericht de dagen van mijn laatste schoolweek in Suriname.

Maandag 22 april
Omdat ik de de dag erna mijn examenles had mocht ik voor één keer wel eens op maandag lesgeven. Op maandag zijn er alleen maar 1ste jaars die geschiedenis hebben dus gingen de lessen over de Renaissance en het Humanisme. Hier merkte ik weer dat de leerlingen de leerstof die ze krijgen totaal niet onthouden. Zo hadden ze dit jaar nog de Grieken en de Romeinen gezien. Toen ik hier echter over vroeg wist niemand er nog iets over. Het is hier echt letterlijk: leerstof krijgen, leren, repetitie (toets) maken en vergeten. Dit is volgens mij voornamelijk omdat ze geen examens krijgen en ze dus geen reden hebben om de leerstof te onthouden na de repetitie.

's Avonds ging ik weer naar het KDG-huisje waar Joren, Sofie en Shera terugkwamen van hun uitstap. We hebben nog eens lekker samen gegeten en wat kaartspelletjes gespeeld voordat we terug naar huis gingen.

Dinsdag 23 april
Het was eindelijk tijd voor mijn examenles. Aangezien deze punten de enige zijn die worden doorgegeven aan onze stagebegeleider in België moeten we toch een goede indruk maken. Eerst nog wat afbeeldingen gaan afprinten en dan ruim op tijd naar school vertrekken. Hier kon ik dan de leerstof wat nakijken om dan aan mijn examenles te beginnen. Mevrouw Punwasi was ook goed op tijd waardoor er voor de rest geen problemen waren met de les. Omdat ik al eens over de afschaffing van de slavenhandel een les had moeten geven ging deze les wel zeer vlot. De leerlingen werkten ook goed mee en de les die ik had voorzien (in tijd) eindigde zo een vijf seconden voor het belsignaal. Goed uitgerekend dus! Na de les nam mevrouw Punwasi me apart om de les even te bespreken. Ze gaf enkele opmerkingen (over politici praten in plaats van politiekers en niet praten en op bord schrijven tegelijk) en gaf me toen een 7 (op 10) op de les. Dit vond ik zeer goed (het hoogste dat ik al gehoord heb bij geschiedenis is 7,5) dus ik eindigde de schooldag met een goed gevoel.

In de middag ging ik met Steffen nog eens naar het kindertehuis. Hier waren nu alle kinderen aanwezig en waren ze zeer enthousiast om mee te doen met een nieuw verhaal. Vrij snel hadden we een scenario waardoor we snel foto's konden maken. Daarna werkten we aan het verhaal. Ze zijn blijkbaar allemaal nogal zot van prinsen en prinsessen want elk verhaal dat ik hoor gaat wel over een prins die een prinses gaat redden/bevrijden. Ook zijn hun acteerprestaties minder op foto want vanaf dat ze een camera zien beginnen ze spontaan te lachen. Op zich niet erg, maar als je als prinses ontvoerd wordt door een bende rovers dan lach je normaal toch niet zo hard. Donderdag zal het de laatste keer zijn dat we komen, ik ga deze kinderen toch wel missen.

Woensdag 24 april
Niet zo veel speciaal gebeurd vandaag. Les geven op school, op computer werken in de middag, 's avonds naar KDG-huisje gaan eten en naar Touché.

Donderdag 25 april
Vandaag is het mijn laatste schooldag (dat ik moet lesgeven). De volgende dag was er nog 1 lesuur dat ik kon geven maar de mentor zei dat ik het niet meer moest doen omdat ik toch mijn examenles al had gedaan. Ondanks dat het de laatste keer was gaf ik toch de lessen allemaal normaal zoals ik altijd doe. De klassen werkten weer goed mee, ik merk wel dat de klassen hier, naargelang de week vordert, steeds beter meewerken. Volgens mij zijn ze steeds heel moe van het weekend en slapen ze in de middag na school wat bij. Na de lessen bedankte ik mijn mentor al met de belofte om morgen nog eens langs te komen.

In de middag ging ik met Steffen voor de laatste keer naar het kindertehuis. Hier gaven we het verhaal af (titel: de koninklijke ontvoering). En begonnen we met lezen. Daarna hebben we nog wat gewoon gespeeld met de kinderen. Het afscheid was toch wel wat moeilijk.

Vrijdag 26 april
Ook al moet ik geen les geven, toch heb ik een drukke dag voor de boeg. Opgestaan en direct vertrokken naar de bakkerij. Hier heb ik taart gekocht om uit te delen aan de leerkrachten op school. Ook nog even bij de winkel stoppen voor drinken. Op school gaven we een klein afscheidsfeestje. Alle leerkrachten een stuk taart en wat Fernandes (de plaatselijke frisdrank). Wat ze allemaal zo lekker vinden aan die drankjes snap ik niet. Na één slok vallen je tanden uit van de zoetigheid. Na school ging ik terug naar huis om daar (na wat lichtere kleding aan te doen) te vertrekken naar Pater Geyskens.

Hier waren we uitgenodigd om de zelfgevangen vis te gaan eten. Eerst een lekker biertje en daarna een driegangenmenu allemaal gemaakt door een parochiaan van hem (Mathilde) die heel goed kon koken. Voorgerecht een soep (met vis) waarbij we een peper moesten doen. Dit noemen ze hier peprewatra (of het goed geschreven is weet ik niet) letterlijk dus peperwater. De peper deed ik er snel weer uit want het was echt megapikant. Met wat witte rijst erbij verminderde de pikante smaak wel wat en bleek het een heel lekker gerecht te zijn. Daarna aten we quiqui. Een zeer vaste vis die ik heel lekker vond. Ik had zoiets nog nooit gegeten! Erbij was rijst en groenten en ook nog wat andere kleine visjes (die man kan wat vangen hoor!). Als dessert was er nog cake. Alles werd vergezeld door een lekker borgoe-cola.

Tegen vier uur moesten we aan het IOL zijn. We gingen namelijk met het tweede jaar geschiedenis mee op uitstap. Ze hadden in dit semester de cursus: 'India' en ze gingen dan ook naar een Hindoeistische tempel om deze godsdienst een te kunnen onderzoeken. In deze tempel kregen we een uitleg van de man die deze tempel heeft gemaakt. Daarna gingen we ook nog even naar de crematieplaats van de Hindoes in Paramaribo. Hier bleven we vijf minuten om eens te kijken. Er lagen al drie vuurstapels met daarin waarschijnlijk drie overledenen (ze laten ze heel de nacht branden). Tijdens de hele trip kregen we weer van alles om te eten en te drinken ook al duurde de trip maar drie uur. Die Surinamers kunnen niet op uitstap zonder zeker 1 maal te eten.

's Avonds gingen we dan eten in het 'Pannekoekenhuisje' met de meisjes van onze lagere schoolopleiding, de KDG-ers en nog twee Hollandse meisjes. Dit was zowat het afscheidsfeestje van de KDG-ers met de grote groep die we nog kenden (en die nog in Suriname waren. Daarna gingen we nog even naar de Garden, een andere cocktailbar (de Zanzibar zat helemaal vol, de Garden was echter niet zo goed van cocktails). En daarna vertrokken we voor de laatste keer naar Touché. Hier hebben we nog gedanst tot we moe waren. Tegen vijf uur (zaterdag dus al) lagen we in ons bedje.

Dat was het voor de laatste volledige week! Maandag vertrekken de KDG-ers en donderdag vertrekken wij zelf. Maar dat is voor een ander blogbericht.

Groetjes

Een rustig weekend

Dit zal op zich maar een kort blogberichtje worden want het weekend van 20 en 21 april was zoals in de titel gezegd zeer rustig. Omdat bijna iedereen op uitstap was had ik het huisje voor mezelf. Lang uitslapen, lezen en op de computer zitten. Alleen 's avonds heb ik telkens wat gedaan met Steffen (die ook alleen thuis zat.

Zaterdagavond gingen we eerst lekker iets eten (bij een afhaalchinees, het was wel weer iets bami-achtig). Daarna gingen we kijken naar de film: "Oblivion" in de TBL-bioscoop. De film was wel interessant, zeker als je daarbij het Surinaamse publiek bijtelt dat zich heel hard inleeft met de film (vele oooh en aaaaaaah geluiden enzo). Daarna gingen we naar huis en dronken we nog iets samen waarna Steffen naar huis ging.

De volgende dag weer hetzelfde, rustige dag alleen en 's Avonds afgesproken met Steffen. We gingen namelijk nog eens naar onze goede vriend: Pater Geyskens. Hier dronken we iets samen met de Pater en zijn vrienden. Hij nodigde ons ook uit om in de week eens te komen eten van zijn zelfgevangen vis. Ook ging hij volgende zondag met ons rondrijden in zijn parochie (om ons zijn kerken en scholen te laten zien). Hierna keerden we weer huiswaarts want de volgende dag moest ik naar school, voor het eerst mocht ik namelijk lesgeven op maandag (om te 'oefenen' voor de les op dinsdag).

Groetjes!