Einde

Aan alle mooie dingen komt een einde, zo ook aan deze reis. Nu ik hier thuis zit bijna twee maanden later merk ik maar pas wat ik allemaal mis. Natuurlijk het goede weer maar ook de open cultuur, onze lieve huisbazin en de kaartavondjes in het KDG-huisje met Joren en Steffen. Ook het dagelijkse contact met mijn medereisgenoot Shera is iets dat ik hier wel mis.

Wat is er nu nog gebeurd die laatste dag? Eigenlijk niet zo veel. 's Morgens opstaan om nog wat zaken te regelen. Eigenlijk gingen we om half twee pas met de bus vertrekken naar de luchthaven. Dit werd echter opgeschoven naar twaalf uur (in werkelijkheid was de bus er maar om één uur maar kom) waardoor we alles sneller dan gepland moesten doen. Fietsen nog binnen doen, nog wat souvenirs kopen en dan weer naar het huisje. Hier dan alle bagage naar buiten gedragen en gewacht tot de bus er was. Zoals al gezegd was deze nog een uur te laat. In dat uur hebben we echter uitgebreid afscheid kunnen nemen van Lie, onze huisbazin.

Toen we vertrokken moesten we nog enkele tussenstops maken om andere mensen op te halen. Uiteindelijk heeft het nog een half uur langer geduurd dan normaal. Op de luchthaven aangekomen hebben we maar meteen ingecheckt. Na nog een lange poos wachten in de lobby konden we eindelijk vertrekken. Zoals je op de foto kon zien vertrokken we met regen. Gelukkig hadden we weer dezelfde goede plaatsen als in de heenvlucht. Dicht bij de in/uitgang, bij het raampje achter de vleugel (met een mooi zicht dus). Tijdens de vlucht wel willen slapen maar het mooie aanbod aan films die je kan zien op de vlucht heeft er voor gezorgd dat ik niet veel geslapen heb.

Toen we na negen uur aankwamen dachten we nog vrij snel buiten te zijn. De bagage besliste echter dat we nog wat langer gescheiden moesten blijven van onze geliefden. Shera haar kleine koffertje kwam bijna helemaal laatst. Maar wat is een uur als je elkaar drie maand niet meer hebt gezien!

Uiteindelijk door de laatste deur, hier stonden mijn mama en mijn vriendin klaar met een spandoek. Blijkbaar  hadden ze hier veel werk in gestoken (zoals je kan zien op de foto's) want hij was prachtig. Het weerzien was echter nog veel prachtiger. Drie maanden is toch wel lang om iemand die je graag ziet te missen. Na nog wat afscheidsfoto's moesten Shera en ik nu vaarwel zeggen tegen onze reis en tegen elkaar.

Thuisgekomen bleek het hele huis versierd. Overal hingen vlaggetjes en dergelijke. Toch wel leuk om zo thuis te komen.

's Avonds gingen we dan nog lekker eten. Eindelijk terug Steak met champignonsaus en kroketjes. Ook waren er nog andere mensen bij die ik heel hard had gemist. Het werd een echt feestje.

Nu ik over mijn reis en stage terugdenk moet ik zeggen dat ik het daar echt geweldig heb gehad. Eigenlijk was het enige negatieve punt aan de reis het missen van familie en vrienden. Graag wil ik later nog wel eens terugkeren want het zal altijd een heel sterke en positieve ervaring blijven in mijn leven. Spijtig genoeg is deze nu ten EINDE.

De laatste drie dagen

Omdat ik graag heel mijn blog bijgewerkt wil hebben zal ik vandaag dan ook maar de laatste drie dagen even bespreken. Niet dat er zo heel veel te bespreken valt, maar ik zal het toch maar even vertellen.

Maandag wakker geworden in de hangmat in het KDG-huisje. Vrij slecht geslapen, ik ben begonnen de avond ervoor op de zetel, hier was het echter veel te warm dus ben ik naar buiten verhuisd. De hangmat hing echter niet goed op waardoor ik dikwijls wakker ben geworden om me te verleggen. Toen ik wakker werd kwam ik tot het besef dat ik die nieuwe vrienden waarmee ik al drie maanden goed overeen kom vanmiddag zullen vertrekken. Ook al zijn we hier zelf nog maar even, het zal toch eenzamer zijn zonder hen.

's Morgens moesten ze hun fietsten nog gaan binnen brengen in het verhuurbedrijf. Wij gingen nog even mee want we wilden ook nog een groepsfoto trekken bij het bekende 'I love SU' beeld. Bij deze:

Daarna even naar de fietsenwinkel om hun fietsen binnen te doen. Terwijl zij gingen wachten op de taxi vertrokken wij al naar hun huisje. Onderweg zijn we nog wat koffiekoeken en drinken gaan halen om de echte laatste maaltijd samen te kunnen houden. Na nog wat eten en praten hoorden we het geluid van de taxi. Alle koffers werden ingeladen en na wat knuffels en kussen vertrokken onze nieuwe goede vrienden. Dag KDG-ers! Dag KDG-huisje. Tot hier de laatste vermelding van deze mensen die tot hiertoe in elk blogbericht al wel zijn voorgekomen.

Voor de rest van de dag hebben we niet veel meer gedaan. In het naar huis gaan nog wat eitjes en spek gekocht voor het avondeten. Nog een filmpje kijken voor en na het eten en dan gaan slapen. Alleen het afscheid met Ellen vond ik nog erger dan dit op deze reis.

Op dinsdag moesten we nog een laatste keer naar de scholen. Met scholen bedoel ik dan enerzijds de stageschool en anderzijds de universiteit (het IOL dus). Eerst gingen we naar de stageschool. Hier moesten we nog wat papierwerk invullen en laten ondertekenen. Ook namen we afscheid van alle leerkrachten op de school. Veel van deze mensen zijn toch wel vrienden geworden.

Even over huis en daarna naar het IOL. Hier moesten we een evaluatieformulier invullen bij mevrouw Rozenblad. Ook vroeg ze hoe het gegaan was. Alles in orde natuurlijk. Omdat mevrouw Punwasi (mijn geschiedenis-mentor) nog een memory-stick van mij had hoopte ik haar hier nog tegen te komen. Ze moest echter pas in de avond lesgeven waardoor ik 's avonds nog eens naar het IOL kon fietsen.

Thuis wilden we om te eten de restjes van de pasta van vorige keer opeten. Het bleek echter nog maar genoeg voor 1 persoon waardoor ik me heb opgeofferd om bij de barbeque op de hoek iets te gaan halen om te eten (helemaal tegen mijn zin, echt waar :D ). Na enkele afleveringen van mijn serie ben ik dan ook weer gaan slapen.

Eindelijk heb ik mijn blog dan bijgewerkt want we zijn beland bij vandaag. Shera besloot om nog een laatste uitstapje te doen naar de vlindertuin. Mijn zin om dingen te doen was vorige week al verdwenen dus ik ben niet meegegaan. Ik heb uitgeslapen en ben bij het wakker worden meteen begonnen met het inladen van mijn koffer. Zo moet ik morgen alleen de laatste zaken nog inladen. Ook ben ik naar de winkel geweest. Omdat ik vandaag een lekkere pasta wil maken moest ik room gaan halen. Ze vieren hier echter ook de 1ste mei zodat ik eerst enkele gesloten winkels ben gepasseerd voordat ik room gevonden had (ze verkopen hier alleen room in de grote winkels, niet in de gewone 'chinezen' op de hoek). Met de uiteindelijk gevonden room (en andere ingrediënten natuurlijk) keerde ik huiswaarts. Hier thuis heb ik mijn blog verder geschreven tot nu. Later komen er enkelen van onze lagere school opleiding hier meegenieten van mijn ongetwijfeld lekkere pasta. Dit zal voor ons het laatste avondmaal zijn want wij vertrekken morgenmiddag naar de luchthaven. Wat er nog gebeurd is voor ons vertrek en met het vertrek en thuiskomst zelf zal u lezen in mijn waarschijnlijk laatste blogbericht. Maar dat is iets voor de toekomst.

Groetjes!

Laatste weekend

Het laatste weekend is meestal bedoeld voor de laatste spectaculaire zaken die nog moeten gedaan worden. Op zaterdag hebben we dan ook besloten om dit allemaal niet te doen en gewoon uit te slapen (om vijf uur pas gaan slapen is vermoeiend hoor!). 's Middags heb ik ook helemaal niets gedaan (ik heb een film gezien als ik het mij goed herinner). 's Avonds gingen we nog eens eten aan Blauwgrond in de Pawiro. Ik vond het hier altijd wel lekker eten maar je moet zelf je eten gaan bestellen en halen aan de toog, dit en er hangt ook altijd een hele rookwolk. Hierdoor vind ik het hier zelf wat minder maar kom. Daarna gingen we nog naar het KDG-huisje want de jongens hadden nog wat rum die op moest (dat vond ik echt heel spijtig). Ook speelden we nog een kaartspelletje om zo de laatste traditionele avond af te sluiten. Ik ga onze kaartavondjes toch wel missen! (We hebben al afgesproken om zeker nog eens samen te komen om gewoon wat te kaarten).

Op zondag had ik met Steffen afgesproken om naar Pater Geyskens te gaan. Hiervoor gingen we echter naar de misviering in de Kathedraal. Steffen vond de mis wat minder omdat er veel liederen in het Latijn waren (en hij dus niet kon meezingen met zijn KUCHKUCH goddelijke stem KUCH) maar ik vond het wel prachtig. Het koor kon wel heel mooi zingen waardoor ik het heel mooi vond. In België was er een herdenkingsmis voor mijn grootmoeder die vorig jaar is overleden dus zo kon ik er toch een beetje bij zijn. IK ZIE U NOG ALTIJD GRAAG BOMMA!

Na de misviering gingen we dus naar pater Geyskens die ons ging rondleiden door zijn parochie. Hij liet ons de scholen zien die hij had gefinancierd met zijn eigen erfenis. Er was een lagere school en een Mulo-school (Een school gelijkaardig aan onze school). De scholen waren heel mooi en groot maar wat me vooral opviel was dat ze zeer open waren. De leerlingen konden letterlijk en figuurlijk goed ademen.

Ook liet hij twee andere kerken zien (één was er al en één heeft hij zelf laten bouwen). Die ook prachtig waren. Overal viel de kleur groen op. Hier kon je alle gebouwen aan herkennen zij de pater. Ook maakte hij een tour door een gedeelte van zijn parochie, die strekte zich zo een 15 kilometer uit.

's Middags gingen we eten aan blauwgrond (net als de avond ervoor) maar in een andere warung (de naam voor al deze restaurantjes hier). De eigenaar was namelijk een vriend van de pater. We werden ook nog vergezeld dood Mathilde (de kokin van de vis) en haar man alsook de rechterhand van de pater. Na een heerlijke maaltijd (nasi Ramses = gele rijst, andere rijst, bami, stukken kip, een sate,...) het was zoveel voor een kleine prijs. We moesten dan ook nog niet zelf betalen want de pater stond erop om ons te trakteren. Met spijt in ons hart namen we afscheid van deze man. Hij is nog één van de zaken in Suriname die ik zal missen in België.

Even tegen alle godsdiensthaters: je kan je altijd blindstaren op de slechte zaken van de kerk (of andere godsdiensten) maar je vergeet altijd te kijken naar de mensen die het goed menen en die ondanks alles toch goed werk verrichten in de wereld. Aan allen die alleen dus naar de slechte zaken kijken stel ik voor dat jullie eens naar Suriname komen om een man zoals Pater Geyskens aan het werk te zien, dan kan je zien waar geloof en naastenliefde echt om draait. Tot hier mijn geratel.

Na het afscheid moesten we naar het KDG-huisje. De huisbaas kwam namelijk langs om alles te controleren (ze zouden maandag vertrekken) en Steffen moest hier bij zijn. Waarom hij hier echter moest bij zijn is mij nog altijd een raadsel want de man heeft wat gepraat, gevraagd of alles in orde was met het huis en is zonder rond te kijken weer door gegaan. Niet dat er iets kapot of weg was ofzo (voor zover ik weet) maar ik vond de man toch wel wat te goed van vertrouwen.

's Avonds gingen Shera, Steffen, Joren en ik het echte laatste avondmaal eten in het restaurant in fort Zeelandia. Shera en ik bleven natuurlijk nog enkele dagen, maar met ons vieren was dit de laatste avond. Hier hebben we heel lekker gegeten en gedronken. Het is echt één van de beste restaurants van Suriname. Daarna gingen we nog een laatste keer naar de Zanzibar. Hier dronk ik voor één keer geen cocktails (om niet in geldnood te komen moet ik wat spaarzaam zijn) maar het werd wel nog een leuke avond. Daarna keerden we terug naar het huisje van KDG waar Shera en ik besloten om daar te blijven slapen. De volgende dag zouden we namelijk nog mee doorbrengen met onze goede vrienden.

Groetjes!

Laatste schoolweek

In dit blogbericht de dagen van mijn laatste schoolweek in Suriname.

Maandag 22 april
Omdat ik de de dag erna mijn examenles had mocht ik voor één keer wel eens op maandag lesgeven. Op maandag zijn er alleen maar 1ste jaars die geschiedenis hebben dus gingen de lessen over de Renaissance en het Humanisme. Hier merkte ik weer dat de leerlingen de leerstof die ze krijgen totaal niet onthouden. Zo hadden ze dit jaar nog de Grieken en de Romeinen gezien. Toen ik hier echter over vroeg wist niemand er nog iets over. Het is hier echt letterlijk: leerstof krijgen, leren, repetitie (toets) maken en vergeten. Dit is volgens mij voornamelijk omdat ze geen examens krijgen en ze dus geen reden hebben om de leerstof te onthouden na de repetitie.

's Avonds ging ik weer naar het KDG-huisje waar Joren, Sofie en Shera terugkwamen van hun uitstap. We hebben nog eens lekker samen gegeten en wat kaartspelletjes gespeeld voordat we terug naar huis gingen.

Dinsdag 23 april
Het was eindelijk tijd voor mijn examenles. Aangezien deze punten de enige zijn die worden doorgegeven aan onze stagebegeleider in België moeten we toch een goede indruk maken. Eerst nog wat afbeeldingen gaan afprinten en dan ruim op tijd naar school vertrekken. Hier kon ik dan de leerstof wat nakijken om dan aan mijn examenles te beginnen. Mevrouw Punwasi was ook goed op tijd waardoor er voor de rest geen problemen waren met de les. Omdat ik al eens over de afschaffing van de slavenhandel een les had moeten geven ging deze les wel zeer vlot. De leerlingen werkten ook goed mee en de les die ik had voorzien (in tijd) eindigde zo een vijf seconden voor het belsignaal. Goed uitgerekend dus! Na de les nam mevrouw Punwasi me apart om de les even te bespreken. Ze gaf enkele opmerkingen (over politici praten in plaats van politiekers en niet praten en op bord schrijven tegelijk) en gaf me toen een 7 (op 10) op de les. Dit vond ik zeer goed (het hoogste dat ik al gehoord heb bij geschiedenis is 7,5) dus ik eindigde de schooldag met een goed gevoel.

In de middag ging ik met Steffen nog eens naar het kindertehuis. Hier waren nu alle kinderen aanwezig en waren ze zeer enthousiast om mee te doen met een nieuw verhaal. Vrij snel hadden we een scenario waardoor we snel foto's konden maken. Daarna werkten we aan het verhaal. Ze zijn blijkbaar allemaal nogal zot van prinsen en prinsessen want elk verhaal dat ik hoor gaat wel over een prins die een prinses gaat redden/bevrijden. Ook zijn hun acteerprestaties minder op foto want vanaf dat ze een camera zien beginnen ze spontaan te lachen. Op zich niet erg, maar als je als prinses ontvoerd wordt door een bende rovers dan lach je normaal toch niet zo hard. Donderdag zal het de laatste keer zijn dat we komen, ik ga deze kinderen toch wel missen.

Woensdag 24 april
Niet zo veel speciaal gebeurd vandaag. Les geven op school, op computer werken in de middag, 's avonds naar KDG-huisje gaan eten en naar Touché.

Donderdag 25 april
Vandaag is het mijn laatste schooldag (dat ik moet lesgeven). De volgende dag was er nog 1 lesuur dat ik kon geven maar de mentor zei dat ik het niet meer moest doen omdat ik toch mijn examenles al had gedaan. Ondanks dat het de laatste keer was gaf ik toch de lessen allemaal normaal zoals ik altijd doe. De klassen werkten weer goed mee, ik merk wel dat de klassen hier, naargelang de week vordert, steeds beter meewerken. Volgens mij zijn ze steeds heel moe van het weekend en slapen ze in de middag na school wat bij. Na de lessen bedankte ik mijn mentor al met de belofte om morgen nog eens langs te komen.

In de middag ging ik met Steffen voor de laatste keer naar het kindertehuis. Hier gaven we het verhaal af (titel: de koninklijke ontvoering). En begonnen we met lezen. Daarna hebben we nog wat gewoon gespeeld met de kinderen. Het afscheid was toch wel wat moeilijk.

Vrijdag 26 april
Ook al moet ik geen les geven, toch heb ik een drukke dag voor de boeg. Opgestaan en direct vertrokken naar de bakkerij. Hier heb ik taart gekocht om uit te delen aan de leerkrachten op school. Ook nog even bij de winkel stoppen voor drinken. Op school gaven we een klein afscheidsfeestje. Alle leerkrachten een stuk taart en wat Fernandes (de plaatselijke frisdrank). Wat ze allemaal zo lekker vinden aan die drankjes snap ik niet. Na één slok vallen je tanden uit van de zoetigheid. Na school ging ik terug naar huis om daar (na wat lichtere kleding aan te doen) te vertrekken naar Pater Geyskens.

Hier waren we uitgenodigd om de zelfgevangen vis te gaan eten. Eerst een lekker biertje en daarna een driegangenmenu allemaal gemaakt door een parochiaan van hem (Mathilde) die heel goed kon koken. Voorgerecht een soep (met vis) waarbij we een peper moesten doen. Dit noemen ze hier peprewatra (of het goed geschreven is weet ik niet) letterlijk dus peperwater. De peper deed ik er snel weer uit want het was echt megapikant. Met wat witte rijst erbij verminderde de pikante smaak wel wat en bleek het een heel lekker gerecht te zijn. Daarna aten we quiqui. Een zeer vaste vis die ik heel lekker vond. Ik had zoiets nog nooit gegeten! Erbij was rijst en groenten en ook nog wat andere kleine visjes (die man kan wat vangen hoor!). Als dessert was er nog cake. Alles werd vergezeld door een lekker borgoe-cola.

Tegen vier uur moesten we aan het IOL zijn. We gingen namelijk met het tweede jaar geschiedenis mee op uitstap. Ze hadden in dit semester de cursus: 'India' en ze gingen dan ook naar een Hindoeistische tempel om deze godsdienst een te kunnen onderzoeken. In deze tempel kregen we een uitleg van de man die deze tempel heeft gemaakt. Daarna gingen we ook nog even naar de crematieplaats van de Hindoes in Paramaribo. Hier bleven we vijf minuten om eens te kijken. Er lagen al drie vuurstapels met daarin waarschijnlijk drie overledenen (ze laten ze heel de nacht branden). Tijdens de hele trip kregen we weer van alles om te eten en te drinken ook al duurde de trip maar drie uur. Die Surinamers kunnen niet op uitstap zonder zeker 1 maal te eten.

's Avonds gingen we dan eten in het 'Pannekoekenhuisje' met de meisjes van onze lagere schoolopleiding, de KDG-ers en nog twee Hollandse meisjes. Dit was zowat het afscheidsfeestje van de KDG-ers met de grote groep die we nog kenden (en die nog in Suriname waren. Daarna gingen we nog even naar de Garden, een andere cocktailbar (de Zanzibar zat helemaal vol, de Garden was echter niet zo goed van cocktails). En daarna vertrokken we voor de laatste keer naar Touché. Hier hebben we nog gedanst tot we moe waren. Tegen vijf uur (zaterdag dus al) lagen we in ons bedje.

Dat was het voor de laatste volledige week! Maandag vertrekken de KDG-ers en donderdag vertrekken wij zelf. Maar dat is voor een ander blogbericht.

Groetjes

Een rustig weekend

Dit zal op zich maar een kort blogberichtje worden want het weekend van 20 en 21 april was zoals in de titel gezegd zeer rustig. Omdat bijna iedereen op uitstap was had ik het huisje voor mezelf. Lang uitslapen, lezen en op de computer zitten. Alleen 's avonds heb ik telkens wat gedaan met Steffen (die ook alleen thuis zat.

Zaterdagavond gingen we eerst lekker iets eten (bij een afhaalchinees, het was wel weer iets bami-achtig). Daarna gingen we kijken naar de film: "Oblivion" in de TBL-bioscoop. De film was wel interessant, zeker als je daarbij het Surinaamse publiek bijtelt dat zich heel hard inleeft met de film (vele oooh en aaaaaaah geluiden enzo). Daarna gingen we naar huis en dronken we nog iets samen waarna Steffen naar huis ging.

De volgende dag weer hetzelfde, rustige dag alleen en 's Avonds afgesproken met Steffen. We gingen namelijk nog eens naar onze goede vriend: Pater Geyskens. Hier dronken we iets samen met de Pater en zijn vrienden. Hij nodigde ons ook uit om in de week eens te komen eten van zijn zelfgevangen vis. Ook ging hij volgende zondag met ons rondrijden in zijn parochie (om ons zijn kerken en scholen te laten zien). Hierna keerden we weer huiswaarts want de volgende dag moest ik naar school, voor het eerst mocht ik namelijk lesgeven op maandag (om te 'oefenen' voor de les op dinsdag).

Groetjes!

Terug naar school

Na een heel ontspannende paasvakantie moesten we nog twee weken lesgeven. Deze eerste week zal ik nu even bespreken. Het gaat over de week van 15 tot 19 april.

Op maandag moet ik zoals gewoonlijk zelf nog geen les geven, meelopen dan maar. De kinderen lijken allemaal doodmoe van de vakantie want van de drukte die normaal de gewoonte is in de klassen is nu niets te merken. Iedereen zwijgt en ligt half te slapen en de leerkracht moet bijna letterlijk aan de leerlingen liggen sleuren om er iets uit te krijgen. Dat belooft voor morgen.

's Avonds kwamen Steffen en Joren nog bij ons eten, rijst met kip... heel origineel!

Dinsdag moet ik dan zelf weer les geven. Deze week krijg ik gewoon alle jaren om les aan te geven. In de eerst jaren gaan we verder met het ontstaan van handel en steden in de Nieuwe tijd. In het tweede spreek ik over de afschaffing van de slavenhandel en de slavernij en in het derde ging het nog verder over de tweede wereldoorlog.

De klassen doen nog altijd heel moeilijk mee, 1 derdejaar krijgt zelfs een opdonder van de leerkracht te verwerken. 2D werkt echter wel goed mee, al bij al is dit toch wel een van mijn favoriete klassen. Het is dan ook gepland om in deze klas mijn examenles te geven  (volgende week dinsdag). Ook merk ik in de meeste klassen en bij de meeste leerlingen dat ze zo goed als niets meer weten over de lessen van voor de vakantie (die leerstof is toch al afgehandeld mijnheer?). Nogal moeilijk om terug te vallen op kennis die ze normaal zouden hebben als ze deze toch niet kunnen bovenhalen.

Ondanks al mijn gezaag gingen de lessen toch wel goed. Ik heb wat meer zelf moeten antwoorden dan verwacht maar het voelt toch goed om weer voor de klas te staan.

Even apart, als je hier vraagt: "Hoe was de vakantie" krijg je standaard als antwoord (van zowel leerlingen, leerkrachten als de directeur!): "te kort"

's Middags ging ik met Steffen weer naar het buurthuis. Omdat onze opdracht van de directie daar was om de kinderen meer te motiveren om te lezen bedachten we iets leuk. We zouden een verhaal maken met de leerlingen samen (met foto's en tekst) zodat ze het meer zouden lezen omdat ze het dan zelf hadden gemaakt. Toen we aankwamen bleek het echter dat er iemand van het personeel terug kwam van een reis naar Nederland. De meeste kinderen waren dan ook mee met het busje dat haar ging halen. We maakten ons verhaal dan maar met de kinderen die er wel nog waren. Ze waren op zich nog wel enthousiast. Vooral het maken van de foto's vonden ze wel leuk. Het verbaasd me wel nog steeds dat ik bijna nooit iemand van de begeleiding zie terwijl iedereen wel zomaar binnen en buiten kan (de poort is wel dicht maar niet op slot en geregeld loopt er wel eens een van de kinderen buiten).

's Avonds gingen we naar het KDG-huisje. Hier was het eten al veel origineler. Cassave-frieten met carbonades en boontjes. Cassave-frieten zijn wel veel droger dan gewone frieten van aardappelen maar toch ook wel eens lekker. Het duurt alleen wel veel langer voordat ze klaar zijn. Hierna speelden we nog wat spelletjes kaart en keerden we weer naar huis.

Woensdag ook weer lessen geven. In 1 les was een leerling zo vast aan het slapen dat ik hem eerst een duwtje heb moeten geven voordat hij weer wakker werd. Later kwam de leerling nog terug om zich te excuseren (dit moest hij wel doen van de leerkracht maar het klonk wel oprecht).

Weeral 's Avonds naar het KDG-huisje, later zouden we echter naar het huisje van Jeroen en zijn medestagiaires gaan. Om te eten gingen we naar de (nieuwe) barbeque achter de hoek bij Joren en Steffen. Hier hadden we veel keuze: kip, kipsate, broodje kip, gegrilde kip burger,...) Om toch maar iets anders te nemen dan gewoon kip, koos ik voor een gegrilde kip burger met patat (frietjes voor de normale Belgen onder ons). Het bleek echter letterlijk gegrilde kip tussen een broodje te zijn. Gelukkig was het gecombineerd met een lekkere bbq-saus waardoor het toch wel lekker smaakte.

Daarna gingen we dus naar het huisje van Jeroen. Hij zit er samen met verschillende stagiaires uit andere scholen (en landen, er zitten ook Nederlandse meisjes). Het huisje was wel veel groter dan dat van ons (ze zijn er dan ook met 9). Maar toen ze vertelden over hun problemen met de huisbaas was ik toch weer blij met mijn huisje en mijn huisbazin. Na een avondje lachen keerden we weer naar huis.

Op donderdag lessen geven aan vooral tweedejaars. Dat is op zich wel goed want de examenles op dinsdag zal ook over dezelfde leerstof gaan en dan heb ik deze toch al wat door. Voor de rest niet veel gedaan vandaag: verhaal over 'de kleine prins' afgegeven op het kinderhuis en samen lezen. Eten en kaarten in KDG-huisje. Fietsen naar huis en gaan slapen. Een gewone simpele dag, ook eens leuk.

Vrijdag naar school gemoeten voor 1 lesuur (de leerkracht geeft op vrijdag vooral wiskunde/economie of iets dergelijks). Goede les gegeven al zeg ik het zelf (de leerlingen zijn eindelijk wat wakkerder geworden dan in het begin van de week).

In de middag ging Shera met enkele van het KDG-huisje naar Peperpot (een oude plantage) met de fiets. Ik was echter wat lui en wou thuisblijven. Hierdoor kon ik wat aan mijn schoolwerk en blog werken. 's Avonds spraken we af aan waterkant om daar iets te gaan drinken. Sofie wist nog een goed Indisch restaurant zijn waar we dan ook gingen eten, of dit was althans de bedoeling. Het restaurant bleek namelijk helemaal te zijn afgehuurd. Gelukkig konden we nog eten bestellen in de typerende piepschuimen bakjes. We aten dit lekker op in ons huisje waarna we nog wat gekaart hebben. Iedereen ging nogal vlug door want de volgende dag ging bijna iedereen op trip. Bijna vraag je? Steffen en ik gingen niet mee, Steffen had geen zin en ik had geen geld meer. Wat ik en Steffen dan wel heb gedaan hoor je in het volgende bericht (nee geen vieze dingen).

Groetjes!

Aprilse dagen

In dit blogbericht vertel ik jullie over de laatste dagen van de vakantie, van 10 t.e.m. 14 april.

10 april
Vandaag is er niets gebeurd, door de vermoeidheid van het lange weekend hebben we vandaag totaal niets gedaan.

11 april
Vandaag ging Tess weer naar huis gaan. Voordat ze dit deed had ze ons eerst nog uitgenodigd om samen iets culinair hoogstaand te gaan eten... Burgerking natuurlijk! We hadden gehoord dat je kon laten leveren maar dat was buiten de uitvluchten gerekend van de man aan de telefoon (we leveren niet tot daar, het regent,...) We besloten dan maar om in real life te gaan (wel een ander filiaal, koppig als we zijn). Hier bestelden we ons lekkers, in afwachting van het eten speelden Steffen en ik een ouderwetse schiet-arcadegame (van rambo).

Na het eten keerden we huiswaarts waar Tess en Joren naar de luchthaven vertrokken. Ik wou toen met Steffen naar het kindertehuis vertrekken toen we te horen kregen (we kregen telefoon) dat dit vandaag niet kon doorgaan. We hebben dan maar gewoon wat op de laptop gezeten (niet letterlijk natuurlijk).

In de avond hadden we afgesproken om met Katrijn en Joris. Zij wisten een goed adresje om roti te gaan eten. Ik moet zeggen dat ik toch niet zo een grote fan ben van roti als avondeten, ik vind het meer middageten.  Daarna keerden we terug naar het huisje van KDG en hier was een verrassingsfeestje voor de Steffen gepland. Hier aten we taart, dronken we borgoe-cola en bier en speelden we Times up (een leuk spel, zoek het maar eens op).

12 april
Deze dag draaide volledig rond ons eigen landje. We gingen namelijk in de avond een presentatie geven over België aan een groep tweedejaars geschiedenis-studenten op het IOL. Met 'we' doel ik op mezelf, Steffen, Joren en Jeroen. We hadden om twee uur afgesproken in het KDG-huisje. Hier hebben we samen een PowerPoint-presentatie in elkaar gestopt. Deze ging voornamelijk over politiek en cultureel België. Dit waren de titels:

• Situering
• Geschiedenis
• Historische personages
• cultuur
• bekende personages
• bekende monumenten
• economie

's Avonds vertrokken we dan ook naar het IOL. Hier moesten we eerst zestienduizend keer van lokaal verwisselen. We moesten namelijk een lokaal hebben met een beamer in. Nadat we uiteindelijk een lokaal met een beamer hadden was de helft van de Surinaamse studenten al naar huis gegaan. Toch konden we nog een goede presentatie houden voor zo een tien man (vrouw). Op de foto's zie je een zeer enthousiaste klas, Joren die zijn onleesbaar bordschrift toont, Steffen die enthousiast over Leopold I praat, ik boos ben op Pater Damiaan en Jeroen spijt heeft dat het gedaan is.

We kregen goede reacties van de leerkracht en de klas, ze wilden allemaal graag op vakantie naar België komen. Na de presentatie gingen we naar ons huisje om samen met Shera barbeque te eten van het standje in onze straat. Na enkele kaartspelletjes ging iedereen naar huis en gingen we zelf ook slapen.

13 april
Door mega-slecht weer ben ik vandaag heel de dag (helemaal alleen want Shera was naar de KDG-ers) thuis gebleven en heb ik niets gedaan.

14 april
Op deze dag had ik afgesproken met Katrijn, Joris en Steffen. Katrijn had namelijk gehoord over het rusthuis van Pater Geyskens. Ze wilden dit ook eens graag zien dus had ik een afspraak gemaakt. Tegen vijf uur bezochten we dan ook het rusthuis (voor mij de tweede keer). Spijtig was het weer ook vandaag niet zo goed. Na dit bezoek kregen we nog een uitnodiging van de pater om in de avond nog iets te gaan drinken. Eerst gingen we echter eten in het Pannekoekenhuisje want de volgende dag keerden Joris en Katrijn al weer naar huis. Na dit gezellige afscheidsetentje gingen we nog even langs de pater om daar iets te gaan drinken. Steffen, Katrijn, Elena en ik gingen samen hier naartoe terwijl de rest  iets ging drinken in de Zanzibar. Later hebben we hen hier ook nog bij vergezeld. We gingen echter vrij snel al terug naar huis want de volgende dag was het voor het eerst in drie weken tijd om weer naar school te gaan, maar dat is voor het volgende blogbericht.

Groetjes!