Brownsberg

Het is bijna een week geleden dat ik nog iets gepost heb, wat ik allemaal gedaan heb in die tijd kan je in dit bericht lezen.

We beginnen met dinsdag. Nadat ik het blogbericht had geschreven gingen we weeral naar Joren, Steffen, Sofie en Elena om daar van de kookkunst van Joren te genieten. Hij had een soort pita-wrap gemaakt die we dan ook smakelijk hebben opgegeten. Daarna hebben we met vier (ik, Joren, Steffen en Shera) een potje gescrabbled. Natuurlijk ben ik met mijn superscrabblekunsten gewonnen.


De volgende dag op school was niet zo speciaal, ik heb maar twee uren kunnen observeren omdat de vierde klassen SO hadden (een soort examens dat ze een paar keer per jaar hebben in plaats van toetsen). We hebben echter wel een kijkje kunnen nemen in de computerklas. Deze was nog beter dan we zelf verwacht hadden. Er waren een tiental computers en er was zelfs een beamer. Door te hoge kosten was er echter geen internet meer aanwezig in deze klas. Ik zal deze klas dus enkel gebruiken als ik een Powerpoint wil geven (voor zover het mogelijk zal zijn).

's Avonds gingen we (ra ra ra) naar de KDG-ers. Deze keer waren we echter niet alleen maar werden we vergezeld door de lagere school afdeling van KDG (vier meisjes). Joren had een lekkere, zelfgemaakte lasagne klaargemaakt die werd afgelost door een lekker ijsje.

Donderdag ben ik in de avond dan voor de eerste keer een les gaan volgen in het IOL (de lerarenopleiding dus). Eerst heb ik gekookt voor Steffen en Joren die mee gingen (de bami was iets te zout maar toch nog wel lekker :) ). De les zelf was helemaal anders dan ik had verwacht (in de negatievere zin). We gingen een les bijwonen over de leerstof 'India'. Een groot stuk van de les was echter het overschrijven van nota's. Ik voelde mij terug in de les van mijnheer Soekhai. Het ander stuk van de les was een gedeeltelijke uitleg van de leerstof maar ook vooral afdwalen op allerhande (geschiedkundige?) zaken. Hoe we van de Indische eerste ministers naar de echtelijke affaires in het Nederlandse koningshuis zijn geraakt weet ik nog altijd niet.

Ook was er in de les een iets oudere (in de dertig?) leerling die nogal heel onbeschoft was naar onze mening. Ze stoorde de les altijd met haar eigen zogenaamd interessante weetjes en sprak de leerkracht vaak (onbeschoft) tegen. Ook begon ze tegen ons te zagen omdat wij thuis geen Surinaamse geschiedenis leren en hoe we dan goede geschiedenisleerkrachten konden zijn. We hebben haar grotendeels proberen negeren uit respect voor de lector.

Bij het vertrekken bemerkte ik dat ik een 'klein' foutje had gemaakt. Ik had namelijk de sleutel van het appartement en aangezien er maar één sleutel is heeft Shera noodgedwongen op mij moeten wachten. Gelukkig was dit 'maar' een half uurtje.

De volgende dag op school was weeral weinig speciaal. De geobserveerde uren waren veel van hetzelfde, het interessantste dat er gebeurd is op school is dat ik mijn boek heb kunnen uitlezen in de uren tussen de observaties. De avondmaaltijd hebben we weeral doorgebracht bij de KDG-ers. Het was spinaziestoemp met een soort van ribbetjes. De ribbetjes waren heel lekker maar de spinazie was wel wat zout, hierbij was mijn bami van donderdag flauw te noemen. Gelukkig konden we weeral rekenen op een lekker ijsje om de zoutere smaak af te spoelen (en ook een paar Parbo's natuurlijk). Na het eten hebben we met z'n gevieren (weeral ik, Shera, Steffen en Joren) een spelletje Yatzee gespeeld. Omdat ik zo een krak ben heb ik natuurlijk weeral gewonnen met dit spelletje. Hierna zijn we (redelijk vroeg) vertrokken omdat we de dag daarna met z'n allen op onze eerste echte trip gingen (cola-creek was meer een uitje).

's Morgens vroeg opstaan want we moesten om kwart voor acht aan het 'Vat' staan (hét café in Paramaribo) want van hieruit gingen we vertrekken (de maatschappij werkt samen met het Vat). We gingen namelijk dit weekend (met enkele tussenstapjes) naar Brownsberg. Brownsberg is een natuurreservaat met een prachtige natuur en enkele zeer mooie watervallen.

Om hier te geraken moesten we echter wel een eindje rijden. Dit deden we in twee busjes... waarom twee? Omdat we nog vergezeld werden van een resem van onze Noorderburen (Nederlanders dus). Allereerst dacht ik dat het alleen een bende drukke Hollanders waren. Dat waren ze dan uiteindelijk ook, ook al heb ik van de meeste wel een positief gevoel overgehouden.

We vertrokken dus in het busje met als eerste bestemming Bergendal. Onderweg stopten we nog even bij een Chinese supermarkt (Alles was inbegrepen in de trip: eten en drinken dus ook met uitzondering van alcoholische dranken. Samen met de jongens heb ik dan maar een lekkere fles Borgoe gekocht: één van de lokale rum-soorten.), pikten we onze kok op en kregen ook nog een ontbijtje, broodjes ei en kaas, in een wegrestaurant tegenover de bauxiet-fabriek: één van de grootste inkomsten van Suriname.

In Bergendal waren we vooral voor de Nederlanders, bij hun tour zat er namelijk een wandeling bij via de kabelbaan (touwen tussen de bomen gespannen en via deze touwen de jungle doortrekken). Wij hadden dit echter niet bij ons weekend dus hebben we samen met enkele Nederlandse meisjes die de kabelbaan niet durfden even genoten van het water en een kleine trip door de jungle gemaakt samen met één van de gidsen.

Van hieruit gingen we naar Stoneiland (jaja zonder een 'e' ertussen, hoewel er wel steen-eiland bedoeld wordt). Hoewel het hier niet gaat over een eiland maar over een schiereiland in het Brokopondomeer. Dit is een artificieel meer veroorzaakt door het bouwen van een stuwdam. Het is één van de grootste stuwmeren van de wereld. Omdat er vroeger jungle stond waar er nu water is, kan je nog steeds de honderden boomstammen zien die in het water staan. De stukken boven water verrotten allemaal maar volgens de gids zijn de stukken onderwater nog steeds goed bruikbaar, er zijn zelfs houtbedrijven die alleen deze onderwaterbomen omkappen (omdat ze hier geen rekening moeten houden met het behoud van de natuur). Aan de foto's kan je het al een beetje zien, maar het was hier echt prachtig. De natuur met daarrond het meer met de kapotte bomen alsook (al dan niet kapotte) boten van de bewoners... adembenemend gewoon.

Hier hebben we dan meteen (in een flinke regenbui) ons middagmaal kunnen opeten. Een Roti (een hartige pannekoek/wrap) met aardappelen en kip. Na het middageten zijn we dan weer vertrokken, ditmaal naar Brownsberg.

 De weg naar Brownsberg was niet zo makkelijk. We sliepen namelijk op zo een 500 meter hoogte en de weg was volledig van klei/zand. Mijn trommelvliezen hebben dan ook enkele gillen moeten verwerken van de meisjes in het busje als toen we wegschoven. Ook hebben we één keer met z'n allen moeten uitstappen omdat het busje een bepaald stuk niet voorbij kon rijden.

 Toen we uiteindelijk aankwamen was het bijna donker, we hebben onze hangmat nog opgehangen en na het eten van een heerlijke saoto (zoute soep, net zoals met valentijn) hebben we nog tot een laat uur gepraat en gelachen samen met de Nederlandse studenten.

De volgende dag gingen we na een uitgebreid ontbijt op tocht door de jungle naar de Irena-waterval. Ik kan je wel zeggen dat deze tocht helemaal niet makkelijk was enerzijds doordat het zwaar naar beneden was (en op de terugweg zwaar terug naar boven) en anderzijds omdat door het regenweer het zandpad heel glad en glibberig was. Ik ben dan ook enkele keren bijna gevallen. De natuur zelf was echter prachtig, de gids gaf ook nog een een uitleg over verschillende bomen, planten en dieren. Dit maakte de wandeling toch wel veel draaglijker.

De waterval zelf was wondermooi en momenteel mijn favoriete ervaring van deze reis. Ik heb direct mijn zwembroek aangetrokken en ben als eerste een stukje de waterval opgeklommen. Het gewoon zitten op deze prachtige plek met het water van de waterval op je rug was gewoonweg zalig.

Daarna gebeurde er echter een ongelukje.Steffen verloor zijn (enige) bril toen die werd afgespoeld door de kracht van de waterval. Gelukkig kon één van de Nederlandse meisje hem (na een half uurtje) terugvinden.

De terugweg was dan weer redelijk zwaar omdat we de volledige afstand die we eerst naar beneden hadden moeten gaan nu terug naar boven moesten. Omdat ik mijn conditie had thuisgelaten was dit dan ook zeer vermoeiend voor mij. Toen we op 3/4de de kans kregen om nog een tweede waterval te bezichtigen (maar dan moesten we wel weer een stuk naar beneden en uiteraard terug naar boven) heb ik maar wijselijk gepast.

Terug aangekomen in het kamp hebben we nog een lekkere pom (vraag me niet wat het was maar het was wel lekker) met rijst, kousenbanden (heel lange boontjes) en kip gegeten. Daarna vertrokken we alweer naar huis. De terugrit zonder de tussenstops viel toch langer uit dan verwacht maar bij thuiskomst hebben we met z'n zessen nog ons avondmaal in het Vat gegeten (een gewone hamburger met frieten). Daarna met de taxi terug naar huis en dan zalig slapen.