Terug naar school

Na een heel ontspannende paasvakantie moesten we nog twee weken lesgeven. Deze eerste week zal ik nu even bespreken. Het gaat over de week van 15 tot 19 april.

Op maandag moet ik zoals gewoonlijk zelf nog geen les geven, meelopen dan maar. De kinderen lijken allemaal doodmoe van de vakantie want van de drukte die normaal de gewoonte is in de klassen is nu niets te merken. Iedereen zwijgt en ligt half te slapen en de leerkracht moet bijna letterlijk aan de leerlingen liggen sleuren om er iets uit te krijgen. Dat belooft voor morgen.

's Avonds kwamen Steffen en Joren nog bij ons eten, rijst met kip... heel origineel!

Dinsdag moet ik dan zelf weer les geven. Deze week krijg ik gewoon alle jaren om les aan te geven. In de eerst jaren gaan we verder met het ontstaan van handel en steden in de Nieuwe tijd. In het tweede spreek ik over de afschaffing van de slavenhandel en de slavernij en in het derde ging het nog verder over de tweede wereldoorlog.

De klassen doen nog altijd heel moeilijk mee, 1 derdejaar krijgt zelfs een opdonder van de leerkracht te verwerken. 2D werkt echter wel goed mee, al bij al is dit toch wel een van mijn favoriete klassen. Het is dan ook gepland om in deze klas mijn examenles te geven  (volgende week dinsdag). Ook merk ik in de meeste klassen en bij de meeste leerlingen dat ze zo goed als niets meer weten over de lessen van voor de vakantie (die leerstof is toch al afgehandeld mijnheer?). Nogal moeilijk om terug te vallen op kennis die ze normaal zouden hebben als ze deze toch niet kunnen bovenhalen.

Ondanks al mijn gezaag gingen de lessen toch wel goed. Ik heb wat meer zelf moeten antwoorden dan verwacht maar het voelt toch goed om weer voor de klas te staan.

Even apart, als je hier vraagt: "Hoe was de vakantie" krijg je standaard als antwoord (van zowel leerlingen, leerkrachten als de directeur!): "te kort"

's Middags ging ik met Steffen weer naar het buurthuis. Omdat onze opdracht van de directie daar was om de kinderen meer te motiveren om te lezen bedachten we iets leuk. We zouden een verhaal maken met de leerlingen samen (met foto's en tekst) zodat ze het meer zouden lezen omdat ze het dan zelf hadden gemaakt. Toen we aankwamen bleek het echter dat er iemand van het personeel terug kwam van een reis naar Nederland. De meeste kinderen waren dan ook mee met het busje dat haar ging halen. We maakten ons verhaal dan maar met de kinderen die er wel nog waren. Ze waren op zich nog wel enthousiast. Vooral het maken van de foto's vonden ze wel leuk. Het verbaasd me wel nog steeds dat ik bijna nooit iemand van de begeleiding zie terwijl iedereen wel zomaar binnen en buiten kan (de poort is wel dicht maar niet op slot en geregeld loopt er wel eens een van de kinderen buiten).

's Avonds gingen we naar het KDG-huisje. Hier was het eten al veel origineler. Cassave-frieten met carbonades en boontjes. Cassave-frieten zijn wel veel droger dan gewone frieten van aardappelen maar toch ook wel eens lekker. Het duurt alleen wel veel langer voordat ze klaar zijn. Hierna speelden we nog wat spelletjes kaart en keerden we weer naar huis.

Woensdag ook weer lessen geven. In 1 les was een leerling zo vast aan het slapen dat ik hem eerst een duwtje heb moeten geven voordat hij weer wakker werd. Later kwam de leerling nog terug om zich te excuseren (dit moest hij wel doen van de leerkracht maar het klonk wel oprecht).

Weeral 's Avonds naar het KDG-huisje, later zouden we echter naar het huisje van Jeroen en zijn medestagiaires gaan. Om te eten gingen we naar de (nieuwe) barbeque achter de hoek bij Joren en Steffen. Hier hadden we veel keuze: kip, kipsate, broodje kip, gegrilde kip burger,...) Om toch maar iets anders te nemen dan gewoon kip, koos ik voor een gegrilde kip burger met patat (frietjes voor de normale Belgen onder ons). Het bleek echter letterlijk gegrilde kip tussen een broodje te zijn. Gelukkig was het gecombineerd met een lekkere bbq-saus waardoor het toch wel lekker smaakte.

Daarna gingen we dus naar het huisje van Jeroen. Hij zit er samen met verschillende stagiaires uit andere scholen (en landen, er zitten ook Nederlandse meisjes). Het huisje was wel veel groter dan dat van ons (ze zijn er dan ook met 9). Maar toen ze vertelden over hun problemen met de huisbaas was ik toch weer blij met mijn huisje en mijn huisbazin. Na een avondje lachen keerden we weer naar huis.

Op donderdag lessen geven aan vooral tweedejaars. Dat is op zich wel goed want de examenles op dinsdag zal ook over dezelfde leerstof gaan en dan heb ik deze toch al wat door. Voor de rest niet veel gedaan vandaag: verhaal over 'de kleine prins' afgegeven op het kinderhuis en samen lezen. Eten en kaarten in KDG-huisje. Fietsen naar huis en gaan slapen. Een gewone simpele dag, ook eens leuk.

Vrijdag naar school gemoeten voor 1 lesuur (de leerkracht geeft op vrijdag vooral wiskunde/economie of iets dergelijks). Goede les gegeven al zeg ik het zelf (de leerlingen zijn eindelijk wat wakkerder geworden dan in het begin van de week).

In de middag ging Shera met enkele van het KDG-huisje naar Peperpot (een oude plantage) met de fiets. Ik was echter wat lui en wou thuisblijven. Hierdoor kon ik wat aan mijn schoolwerk en blog werken. 's Avonds spraken we af aan waterkant om daar iets te gaan drinken. Sofie wist nog een goed Indisch restaurant zijn waar we dan ook gingen eten, of dit was althans de bedoeling. Het restaurant bleek namelijk helemaal te zijn afgehuurd. Gelukkig konden we nog eten bestellen in de typerende piepschuimen bakjes. We aten dit lekker op in ons huisje waarna we nog wat gekaart hebben. Iedereen ging nogal vlug door want de volgende dag ging bijna iedereen op trip. Bijna vraag je? Steffen en ik gingen niet mee, Steffen had geen zin en ik had geen geld meer. Wat ik en Steffen dan wel heb gedaan hoor je in het volgende bericht (nee geen vieze dingen).

Groetjes!

Aprilse dagen

In dit blogbericht vertel ik jullie over de laatste dagen van de vakantie, van 10 t.e.m. 14 april.

10 april
Vandaag is er niets gebeurd, door de vermoeidheid van het lange weekend hebben we vandaag totaal niets gedaan.

11 april
Vandaag ging Tess weer naar huis gaan. Voordat ze dit deed had ze ons eerst nog uitgenodigd om samen iets culinair hoogstaand te gaan eten... Burgerking natuurlijk! We hadden gehoord dat je kon laten leveren maar dat was buiten de uitvluchten gerekend van de man aan de telefoon (we leveren niet tot daar, het regent,...) We besloten dan maar om in real life te gaan (wel een ander filiaal, koppig als we zijn). Hier bestelden we ons lekkers, in afwachting van het eten speelden Steffen en ik een ouderwetse schiet-arcadegame (van rambo).

Na het eten keerden we huiswaarts waar Tess en Joren naar de luchthaven vertrokken. Ik wou toen met Steffen naar het kindertehuis vertrekken toen we te horen kregen (we kregen telefoon) dat dit vandaag niet kon doorgaan. We hebben dan maar gewoon wat op de laptop gezeten (niet letterlijk natuurlijk).

In de avond hadden we afgesproken om met Katrijn en Joris. Zij wisten een goed adresje om roti te gaan eten. Ik moet zeggen dat ik toch niet zo een grote fan ben van roti als avondeten, ik vind het meer middageten.  Daarna keerden we terug naar het huisje van KDG en hier was een verrassingsfeestje voor de Steffen gepland. Hier aten we taart, dronken we borgoe-cola en bier en speelden we Times up (een leuk spel, zoek het maar eens op).

12 april
Deze dag draaide volledig rond ons eigen landje. We gingen namelijk in de avond een presentatie geven over België aan een groep tweedejaars geschiedenis-studenten op het IOL. Met 'we' doel ik op mezelf, Steffen, Joren en Jeroen. We hadden om twee uur afgesproken in het KDG-huisje. Hier hebben we samen een PowerPoint-presentatie in elkaar gestopt. Deze ging voornamelijk over politiek en cultureel België. Dit waren de titels:

• Situering
• Geschiedenis
• Historische personages
• cultuur
• bekende personages
• bekende monumenten
• economie

's Avonds vertrokken we dan ook naar het IOL. Hier moesten we eerst zestienduizend keer van lokaal verwisselen. We moesten namelijk een lokaal hebben met een beamer in. Nadat we uiteindelijk een lokaal met een beamer hadden was de helft van de Surinaamse studenten al naar huis gegaan. Toch konden we nog een goede presentatie houden voor zo een tien man (vrouw). Op de foto's zie je een zeer enthousiaste klas, Joren die zijn onleesbaar bordschrift toont, Steffen die enthousiast over Leopold I praat, ik boos ben op Pater Damiaan en Jeroen spijt heeft dat het gedaan is.

We kregen goede reacties van de leerkracht en de klas, ze wilden allemaal graag op vakantie naar België komen. Na de presentatie gingen we naar ons huisje om samen met Shera barbeque te eten van het standje in onze straat. Na enkele kaartspelletjes ging iedereen naar huis en gingen we zelf ook slapen.

13 april
Door mega-slecht weer ben ik vandaag heel de dag (helemaal alleen want Shera was naar de KDG-ers) thuis gebleven en heb ik niets gedaan.

14 april
Op deze dag had ik afgesproken met Katrijn, Joris en Steffen. Katrijn had namelijk gehoord over het rusthuis van Pater Geyskens. Ze wilden dit ook eens graag zien dus had ik een afspraak gemaakt. Tegen vijf uur bezochten we dan ook het rusthuis (voor mij de tweede keer). Spijtig was het weer ook vandaag niet zo goed. Na dit bezoek kregen we nog een uitnodiging van de pater om in de avond nog iets te gaan drinken. Eerst gingen we echter eten in het Pannekoekenhuisje want de volgende dag keerden Joris en Katrijn al weer naar huis. Na dit gezellige afscheidsetentje gingen we nog even langs de pater om daar iets te gaan drinken. Steffen, Katrijn, Elena en ik gingen samen hier naartoe terwijl de rest  iets ging drinken in de Zanzibar. Later hebben we hen hier ook nog bij vergezeld. We gingen echter vrij snel al terug naar huis want de volgende dag was het voor het eerst in drie weken tijd om weer naar school te gaan, maar dat is voor het volgende blogbericht.

Groetjes!

Ralleighvallen

Van 6 april tot 9 april hebben we een lang weekend gehad. We zijn namelijk naar Ralleigvallen gegaan. Deze vierdaagse trip is echt wel een aanrader als je in Suriname bent.

Het begon op zaterdagmorgen, we moesten weer om acht uur aan het 'Vat' staan. Van hieruit vertrokken we met een redelijk kleine groep. In deze groep zaten: Ikzelf, Shera, Steffen, Joren, Tess, Elena, Bram, Katrijn en Joris. Allereerst moesten we zo een vier uur rijden en dan nog eens drie uur op een boot. Bijna de hele dag was dus al voorbij voor we op locatie waren (daarom dat het ook een vierdaagse was). Toen we aankwamen met het bootje moet ik wel zeggen dat het een prachtlocatie was. Het was een redelijk groot eiland in de rivier. We sliepen met de hangmatten in een grote houten constructie vlak naast de stroomversnellingen.

Bij aankomst hebben we onze hangmatten gehangen, hebben we lekker gegeten en zijn we vrij snel gaan slapen (natuurlijk niet te snel) omdat we de volgende dag een zware tocht naar (en op) Voltzberg op de planning hadden staan.

's Morgens er vroeg uit, snel eten en een lunchpakket maken. Naast dit lunchpakket ook nog drie liter water en zwemkledij meenemen. Eerst moesten we een kort stukje met de boot om naar het begin van het pad te gaan (het pad is trouwens gewoon een weg door het bos waarbij we toch wel dikwijls onder en over bomen moesten alsook over beekjes enz.

Deze tocht van 7 km was wel zwaar, maar voor een getrainde wandelaar zoals ik viel hij wel goed mee. Na het bos stond er echter nog de berg zelf te wachten. Ik ben nu wel een getrainde wandelaar maar geen getrainde bergbeklimmer dus hiervan was ik wel echt dood. De Voltzberg is zo speciaal omdat het een massieve Granietblok is die gewoon in het oerwoud staat. Na de zware klim was ik wel dood maar ik was ook wel blij dat ik het had gehaald. Ook was het uitzicht echt prachtig. Overal rondom zag je oerwoud en andere bergen. Echt machtig!

Spijtig genoeg was de helicopter die dag op vakantie waardoor we de wandeling natuurlijk ook nog eens terug moesten. Na nog eens 7 kilometer stond er echter een frisse waterval op ons te wachten. Hier hebben we dan ook ons even in afgekoeld.

Daarna keerden we met het bootje terug naar de slaapplaats. Hier hadden we een bezoeker bij de hut. Een groene papegaaienslang!

Na lekker gegeten te hebben, genoten we nog van de avond door iets te drinken en een kaartspelletje te spelen. Daarna gingen we vermoeid maar voldaan weer slapen.

De volgende dag gingen we naar de Raleighvallen. Dit is geen waterval maar wel een grote stroomversnelling over de volledige breedte van de rivier. Op foto zie je het niet zo duidelijk maar het was wel een mooi zicht.

Allereerst moesten we echter nogmaals een tocht door de jungle maken. Hierbij kregen we veel uitleg over verschillende planten en dieren in het oerwoud. Zo is er bijvoorbeeld een 'wandelende boom' die per jaar twee meter verder kan staan!

Bij de stroomversnelling zelf kregen we een tijdje vrij waardoor we wat over de stenen konden klauteren en konden genieten van het uitzicht.

Bij het terugkeren kregen we te horen dat we een tijdje vrij waren. Ik ben dan met Steffen en Joren een vishengel gaan huren en we hebben dan een hele tijd geprobeerd om iets te vangen. Spijtig genoeg lukte dit niet. Omdat we met de gids daarna vogels gingen spotten hebben we ons vismomentje even uitgesteld tot 's avonds. Op de vlieghaven van het eilandje (meer een lange strook redelijk vlakke grond) maakten we een wandeling en konden we enkele vogels zien. Ook maakten we nog eens een groepsfoto.

Hierna zijn we terug even gaan vissen. Hierbij had Steffen wel geluk. Hij was de eerste (en de laatste) die hier iets kon vangen. Een piranha dan nog wel!

's Avonds hebben we dan weer lekker gegeten en na een tof samenzijn zijn we weeral gaan slapen. De volgende dag was het niet zo een goed weer. We hebben eerst alles opgeruimd en daarna moesten we vertrekken. Toen we in het bootje zaten begon het heel hard te regenen. We hadden hier een heel simpele oplossing voor. Een vuilniszak met een gat in voor ons hoofd over ons trekken. Hierdoor zagen we er wel uit als een bende zwervers maar we waren wel vrij droog. Daarna moesten we nogmaals de vier uur rijden om dan in Paramaribo aan te komen. Eenmaal thuis hebben we nog een lekkere pizza gegeten maar de avond eindigde vrij snel want iedereen ging vlug naar huis want iedereen wou weeral moe in zijn/haar bed kruipen.

Kinderhuis Samuel

Er valt over de week van 1 tot 5 april niet zo heel veel te zeggen. Ik was vrij eenzaam omdat Ellen net was vertrokken. Gelukkig had ik de afleiding van enkele goede vrienden. In deze week ben ik weer wat bij de KDG-ers gaan eten, ben ik eens iets gaan drinken en heb ik voor school gewerkt. Voor de rest is er niets speciaal gebeurd met uitzondering van het kindertehuis.

Net zoals Shera en Sofie zochten Steffen en ik ook naar een plaats waar we huiswerkbegeleiding of iets dergelijks konden geven. We hebben dit eerst geprobeerd via het IOL maar na een tijdje zonder bericht besloten we om zelf iets te gaan zoeken. Dit hebben we gevonden in het kinderhuis Samuel. We hadden hiernaartoe gebeld en we hadden afgesproken om in de tweede week van de paasvakantie (deze week dus) voor de eerste keer langs te komen.

Zo gezegd zo gedaan dus ik ben met Steffen naar de Kernkampweg gereden om hier samen met de kinderen te lezen. Het tehuis is voor kinderen tussen de 6 en 16 jaar. De kinderen zijn ouderloos of hebben ouders die niet voor hun kinderen kunnen zorgen. Ze gaan natuurlijk wel naar school maar we waren hier niet voor huiswerkbegeleiding (ten eerste het was vakantie en ten tweede ze hadden hier al iemand voor). De begeleiding had ons gevraagd om de kinderen meer te laten lezen. Omdat we aanvankelijk nog niets over de kinderen wisten gingen we ernaar toe zonder een plan. Het tehuis had een hele resem boekjes. We splitsten de kinderen op in twee groepjes: diegenen die wel konden lezen en diegenen die niet konden lezen. Steffen ging zo samen met de kinderen die wel konden lezen, lezen (de kinderen dus zelf laten voorlezen) en ik hield mij bezig met de kinderen die niet konden lezen (niet alleen de jongeren maar er was bv ook een twaalfjarige die niet kon lezen) door verhalen aan hen voor te lezen. Na zo een twee uur was iedereen het wel wat beu en hebben we nog wat gespeeld met deze kinderen. Ook vonden ze het heel leuk om zelf foto's te nemen (met mijn camera) waardoor ik toch wel wat foto's heb. Voor de rest is er niet veel gebeurd dus het zal hierbij blijven. Groetjes!

Laatste dagen met een vriendin

Omdat Ellen zondag al vertrekt was het niet mogelijk om zaterdag en zondag weg te gaan. Speciaal voor haar hadden we dus een weekend gepland dat niet volledig in het weekend valt (kan je nog volgen?). We gingen dus vrijdag en zaterdag naar Galibi. Shera was de vorige dag naar het ziekenhuis geweest en daar bleek dat alles in orde was met haar. Wel moest ze veel rusten met als gevolg dat ze niet mee ging naar Galibi (Sofie ook niet want die bleef bij Shera). We waren uiteindelijk met 8 personen: Ellen en Ik, Joren en Tess (de vriendin van Joren die de vorige dag was aangekomen), Steffen, Elena en dan ook nog Hanne en haar medereiziger Jolien.

De trip naar Galibi was behoorlijk lang. Eerst moesten we een hele tijd met de bus rijden. Onderweg natuurlijk gestopt voor een ontbijt. Op het einde van de busrit was het al middag en hebben we dus eerst onze lunch verorberd. Daarna moesten we het bootje op. We hadden op voorhand gehoord dat je heel nat kon worden dus ik had besloten om alleen mijn zwembroek aan te houden. Nadat een hele tijd een hoop water over ons hadden gekregen kwamen we aan onze verblijfplaats. Dit was een dorpje dat alleen bereikbaar was via water en vlak bij de stranden van Galibi lag. Hier hebben we ons eerst gesetteld (vier bleven in hangmatten slapen en vier in bedden). Maakten we een wandeling over het strand naar het dorp toe. Onderweg kregen we weer uitleg van onze gids Hendrik. De bedoeling was dat we 's avonds op zoek gingen naar zeeschildpadden die op land kwamen om eieren te leggen. Om de dieren zo weinig mogelijk te storen kregen we de uitleg over de zeeschildpadden daar al. Ook kregen we al regels mee voor later. Niet flitsen met de camera of veel lawaai maken want dat kan de schildpadden storen of wegjagen. Ook zagen we nep-schildpadden die de grootte hadden van de echte. Wat een grote beesten seg! Op het strand zagen we nog verschillende zaken: vissers, gieren en mangobomen alom!

's Avonds vertrokken we dan op zoek naar zeeschildpadden. De gids scheen met zijn zaklamp op de kust en het duurde niet lang of hij had een zeeschildpad gevonden. Een goede vijftig meter verder meerden we aan (om de schildpad niet te storen uiteraard). We stopten vlak bij een verlaten boot. Toen we er voorbij kwamen bleek de boot echter niet verlaten, het was een vissersboot en net toen we er voorbij kwamen zetten ze een sterke lamp op. Ze kregen meteen een preek van Hendrik (het licht stoort natuurlijk de schildpadden). Toen we een stukje verder wandelden en bijna bij de schildpad waren hoorden we wat lawaai. Een andere groep had de schildpad ook gevonden maar de gids kon de groep (Surinamers trouwens) totaal niet in bedwang houden want ze maakten heel veel lawaai en waren ook constant aan het flitsen met hun fotocamera. Ik vind dat ze als Surinamers het voorbeeld zouden moeten geven voor de toeristen. Nu was het echter omgekeerd, een echte schande. Hendrik was er niet over te spreken en is dan ook wat verder gaan staan tot de groep was vertrokken. Toen hadden wij de kans om (met respect) de schildpad te bewonderen. Vanaf dat ze hun eieren beginnen leggen (zo een 140 +/-) gaan ze in een soort trance. Zo kon Hendrik ook 1 van de eieren even uit het nest nemen en doorgeven (om het daarna natuurlijk terug te leggen). Toen de schildpad klaar was begon ze het nest in te graven. Dit duurde gemakkelijk een half uur. Hierna keerde ze terug naar de zee. Het was echt machtig om dat dier zo te zien.

De volgende dag moesten we opruimen en we vertrokken weer naar huis. Er was eerst nog wel een tussenstop gepland naar Frans-Guyana (een ander land dus). Veel vond ik hier niet aan want buiten het feit dat ze Frans spraken (duh!) was het precies hetzelfde als Suriname. Wel stond hier een bekende gevangenis (van de film Papillon) die we even hebben bekeken. Ook namen we een kijkje op de markt en kregen we een uitleg over alle verschillende soorten fruit en groente.

De terugreis was weer vrij lang. Bij thuiskomst besloten we om met z'n allen nog te gaan eten in de Zus&zo. Na dit gezellige samenzijn besloten we naar huis te gaan. Ik begon al wat neerslachtig te worden want de volgende dag zou Ellen alweer naar huis gaan.

Voor het echter zover was hadden we nog een halve dag om samen door te brengen. In de morgen gingen we eerst naar de kerk. Het was namelijk Pasen en ik wou graag eens naar een mis gaan van pater Geyskens. Ellen en ik werden vergezeld door Steffen en Elena. De kerk zat werkelijk vol en er waren meer dan tien misdienaars. Ondanks dat het Pasen was vond ik dit heel veel, zeker als je dit vergelijkt met België. De kerk was ook mooi versierd (na afloop hebben we dan ook wat foto's getrokken.

Na de mis gingen we naar het huisje van KDG. Hier stond namelijk een paasbrunch op ons te wachten. Na een heerlijke brunch nam Ellen afscheid van iedereen en hebben we nog even door de stad gewandeld. Daarna keerden we terug huiswaarts waar we vrij snel het busje naar de luchthaven moesten nemen. Op de luchthaven zelf nam ik afscheid van mijn liefste schat en wou ik eigenlijk zelf ook terug meegaan. Helemaal alleen keerde ik echter huiswaarts waar ik vrij snel in mijn bed ben gekropen. Hopelijk voel ik me morgen wat beter.