zondag 21 april 2013

Nog meer dagen met een vriendin

In dit blogbericht zal ik jullie een kort verslag geven per dag van 25 maart tot 28 maart.

Maandag: Vandaag eens kunnen uitslapen. Weeral blij wakker geworden omdat er iemand naast me lag. Vandaag besloten we om de winkels eens af te schuimen. Ellen wou eens kijken in de 'Steps' (een schoenenwinkel). Twee uur en vijftienduizend paar schoenen later bekeken we ook de andere winkels eens. 's Avonds gingen we naar het huisje van KDG en had Joren daar een lekkere lasagne klaargemaakt. Ook de ouders van Joren en Hanne waren daar aanwezig waardoor het nog een gezellige bende werd.

Dinsdag: Het weer is echt fantastisch! Toch als je een waterrat bent want het regent pijpenstelen. We hebben dan maar een film gezien met ons tweeën. Dark Shadows (met Johnny Depp) is echt geen aanrader. 's Avonds wel nog naar het KDG huisje gegaan. Hier hebben we weeral lekker gegeten en ook  monopoly gespeeld (natuurlijk ben ik gewonnen met Ellen op een verdiende tweede plaats). Nog een minpuntje aan de dag: Shera voelt zich niet zo goed... Ze is constant moe en heeft al bijna de hele dag geslapen. Hopelijk wordt ze snel beter.

Woensdag: Vandaag was het een speciale dag. Het was namelijk Holi Pagwa. Wat is Holi Pagwa vraag je? Wie kan het beter uitleggen dan mijn beste collega Shera:

Uit de blog van Shera De Jonghe:
Het Holifeest, Holi-Phagwa of Phagwa, Phagawa, Phaguaa is een Hindoeïstisch feest dat jaarlijks rond de maand maart gevierd wordt en in feite een combinatie is van een lentefeest, een feest van de overwinning van het goede op het kwade en een Nieuwjaarsfeest. Volgens de gregoriaanse kalender wordt het in het voorjaar gevierd en in de Hindoekalender op de dag na de volle maan van de maand Phaalguna. Naar deze maand is dit feest ook genoemd, Phagua/Phagwa.
Het feest bestaat uit een rituele verbranding, de dag voor Holi Paghwa, waarbij alle kwaadheid tot as word gebracht. De dag erna wordt er met gekleurd poeder/water gestrooid om zo geluk en welvaart te wensen aan iedereen...


Omdat er heel veel Hindoestanen in Suriname zijn, en omdat het land bekend staat voor zijn multiculturaliteit is deze feestdag ook een nationale feestdag. We besloten dus om met z'n allen (behalve Shera want die voelde zich spijtig genoeg nog altijd niet zo goed) om naar de stad te gaan. Hier was namelijk in de Palmentuin (het grote park dus) en op het Onafhankelijkheidsplein (het grote stadsplein) vanalles te doen. Allereerst besloten we naar de palmentuin te gaan. Hier konden we ook onze fietsen wegzetten waardoor we helemaal vrij waren. In de Palmentuin speelde er Hindoestaanse groepjes met allerlei verschillende muziek. Ook kregen we hier het eerste poeder over ons hoofd (Van Elena dan nog) alsook de eerste verf (dit zou het begin zijn van nog veel meer!). Na een tijdje besloten we om naar het Onafhankelijkheidsplein te stappen. Hier was er meer moderne muziek alsook de Reggae en dancehall aanwezig. Het leek wel op een echt festival met de twee podia, de beveiliging (het was volledig omgeven met hekken hoewel het gratis entree was) en ook de eet- en drankstandjes. Hier kwamen we heel veel bekende gezichten tegen. Je zou kunnen zeggen dat dit een voordeel is maar niet op dit feest. Bij elk bekend gezicht kreeg je ook wel een hoop poeder op je hoofd. Aan de foto's kan je zien dat dit een heel kleurrijk schouwspel werd. Ook Shera kwam opeens tevoorschijn. Uiteindelijk zijn we nog iets gaan eten aan de waterkant en daarna (tegen twee uur 's nachts pas) keerden we huiswaarts.














Donderdag: Op donderdag hadden we onze laatste volledige dag dat we in de stad konden rondkijken (vrijdag en zaterdag gingen we naar Galibi en zondag moest Ellen al terug vertrekken) dus besloot ik om Ellen een rondleiding te geven door de stad. Zo hebben we de houten kathedraal gezien, hebben we in fort Zeelandia rondgekeken en hebben we ook een tripje naar de zoo gemaakt. Tussendoor hebben we nog andere zaken bekeken maar dat is te veel om op te noemen.  Daarna moesten we de fiets van Ellen terug gaan binnendoen (die had ze nu niet meer nodig). 's Avonds zijn we dan met z'n tweeën lekker gaan eten in een restaurant (Jiji's) dat uitkeek op de rivier en de brug.



















Geen opmerkingen:

Een reactie posten