Dagen met een vriendin

Donderdag voor de eerste keer blij vroeg uit mijn bed gekomen. Het feit dat Ellen naast mij lag had er natuurlijk alles mee te maken. Wel 1 slecht punt, ik voel een koortsblaas opkomen. Natuurlijk net wanneer mijn vriendin hier aankomt. Vandaag nog enkele lessen geven en dan is het vakantie. 1 van die lessen was normaal mijn proefles (de mentor van het IOL komt drie lessen kijken, twee proeflessen en een examenles). Plotseling kreeg ik echter een telefoon, van mevrouw Punwasi om de proefles af te zeggen. Een andere geschiedenisstudent had het tweede lesuur zijn proefles (ik het eerste lesuur). Ze kon niet op beide geraken en omdat het zijn eerste nog maar was en mijn tweede viel die van mij dus weg. Geen proefles dus...

Op school de gewone lessen gegeven (dezelfde als die van de vorige dagen). Vandaag met de eerste voorbereidingen van een nieuw project gestart. Shera en ik gaan een schoolkrantje uitgeven. De voorbereidingen hiervoor zijn heel simpel. We hebben namelijk een ideeënbus gemaakt waarin de leerlingen ideeën en kunstwerkjes/mopjes/... kunnen stoppen die dan eventueel in de schoolkrant komen.

Daarna een zalige namiddag met Ellen gehad. Gewoon simpel een fiets gaan halen voor Ellen en iets gaan drinken. Van hieruit vertrokken we met Shera naar Blauwgrond. Hier gingen we bij een Javaan eten op uitnodiging van de lagere school afdeling van KDG. Hier ontmoette Ellen ook meteen al mijn nieuwe vriendjes, vriendinnetjes en alles daartussen. Ik moet zeggen dat ik het eerst nogal onnozel vond om een halfuur te rijden naar een kleine stomme eettent. Uiteindelijk bleek het dat ik ongelijk had. Het eten was heel lekker. Na een lekkere bami (of bammi natuurlijk) gingen we nog naar het huisje van KDG (het lagere-school gedeelte) om hier nog iets te drinken. Hierna besloten ze om naar Havana te gaan (een soort salsa-dancing) maar Ellen was nog altijd vermoeid door de vliegreis dus zijn we met z'n tweeën naar huis gegaan om te gaan slapen.

Vrijdag 22 Maart moest ik niet naar school want het was klassenraad (en hier mochten we niet bijzijn). Voor mij begon dus de vakantie al (maandag was er nog het uitdelen van de rapporten maar voor de rest blijkt het zo dat de leerlingen hier drie weken paasvakantie hebben... en wij dus ook). Daardoor kon ik dus eens iets anders gaan doen (met Ellen). Viavia ken ik hier een pater die hier al 25 jaar is. Deze man doet hier heel veel goed werk en één van die goede werken is dat hij (met de parochie) een rusthuis mee heeft opgebouwd en nog steeds steunt. Omdat Ellen dit graag eens zou willen zien (ze werkt ook in een rusthuis) en ik ook natuurlijk mochten we met de pater een kijkje gaan nemen. Het rusthuis zelf is heel open en licht. Ook staan er overal planten en ander groen. Toen we er aan kwamen was er ook net een klas uit een lagere school die liedjes kwamen zingen voor de oude mensen. De pater zelf vertelde heel boeiend over de bouw en dergelijke. Ook kende hij bijna iedereen in het rusthuis (zowel personeel als inwonende oudjes). Ik zal jullie voor de rest zelf laten beoordelen door jullie de foto's te laten zien.

's Middags hadden we afgesproken (Shera, Ellen en ik) om met Joren en zijn ouders een grote fietstocht te maken. We gingen met de fiets naar fort Nieuw-Amsterdam (hier was ik nog niet geweest... kuch kuch) en naar Mariënburg (een oude plantage). Natuurlijk besloten we om de lange weg te nemen. Dit is ongeveer de weg die we hebben afgelegd

Groen staat voor de heenweg en rood voor de terugweg. Dit is meer dan veertig kilometer, in een halve dag in dit warme weer. Ik kan je wel zeggen dat het nog wel zwaar was. Ellen was zeer verbrand (en ik ook wel redelijk hard). In Nieuw-Amsterdam zijn we niet binnen geweest maar hier hebben we wel gegeten. Ook bleef de moeder van Joren liever achter om op adem te komen. Had ik dit ook maar gedaan! In Mariënburg aangekomen kregen we namelijk te horen dat we moesten oppassen voor de verschillende wespennesten (met wespen van gemiddeld vijf meter twintig). Voor de mensen die het nog niet moesten weten... ik heb een panische ANGST voor wespen. Niet echt mijn favoriete plaats om naar toe te gaan dus. Dit in combinatie met wat last van de zon heeft ervoor gezorgd dat ik hier niet veel heb rondgekeken. (De foto's van deze dag staan aan het einde van het blogbericht).

De terugweg naar huis (natuurlijk eerst terug naar fort Nieuw-Amsterdam) was veel makkelijker. Het werd bewolkter en koeler waardoor het leuker fietsen was. Onderweg had Joren dan ook nog eens een platte band gekregen waardoor hij met de taxi moest. Gelukkig konden we alles goed oplossen en konden we op de goede afloop iets drinken in 't Vat. Hierna gingen we nog met z'n allen iets eten in de Burgerking. Onderweg passeerden we de drukte van de anti-discriminatieloop (een soort wandelmars tegen discriminatie). Hier was echt veel volk aanwezig! Door de vermoeiende dag hadden we echter de fut niet meer om lang te kijken. Na een lekker hamburger hebben we nog iets gedronken bij de KDGers en daarna zijn we gaan slapen.

Volgende blogbericht over een paradijselijk eiland!

P.S.: Met dank aan Joren voor de titel.